Een verhaal van Lucky Eye
Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval.
©Lucky Eye, augustus 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.
SPOREN VAN LIEFDE
Hoofdstuk 6
De terugkeer op school was Jan Vogelzang erg zwaar gevallen. De maanden vakantie die hij met zijn vrouw had gevierd, hadden hem en ook haar goed gedaan en toen hij in maart weer langzaam was begonnen te werken had hij gemerkt dat het allemaal niet zo lekker meer liep. Het kostte hem kortweg gezegd, gewoon te veel moeite allemaal en daarom had hij in overleg met zijn vrouw besloten dat het tijd was voor zijn pensionering. Hij had dienstjaren genoeg en ook voldoende eigen vermogen om er met z’n tweetjes geriefelijk van te kunnen leven. En zo gebeurde het dus dat op die laatste vrijdag van het schooljaar zijn afscheid werd gevierd. Vooral voor de leerlingen zou het feest zijn want Jan had er zelf een behoorlijk bedrag ingestoken om voor hen een disco te kunnen organiseren. Het schamele budget dat de schoolleiding beschikbaar had voor een afscheid had zoiets niet toegelaten maar Jan was nu eenmaal leraar voor de leerlingen en had erop gestaan dat er vooral voor hen iets te vieren moest zijn. Op de receptie die ’s middags gehouden werd, wel georganiseerd door de schoolleiding, kwamen heel veel oud-leerlingen en oud-medewerkers langs. Jan kende ze allemaal nog bij name en maakte met iedereen een uitvoerig praatje. Niemand liet hij zomaar gaan. Nee, niet helemaal waar, er was er eentje die Jan niet wilde spreken en dat was Gerard. Daar stond hij dan met zijn uitgestoken hand maar Jan pakte snel de hand van de volgende gast en knoopte een praatje met die persoon aan. Met een rood hoofd maakte Gerard rechtsomkeert en verliet de school.
“Maar Jan toch,” sprak zijn vrouw hem vermanend toe. “Zoiets kun je toch niet maken!”
“Jawel, Alice, bij hem wel. Ik leg het je later thuis allemaal wel uit. En maak je niet druk als het vandaag nog een paar keer voorkomt. Als die andere vier ook durven te verschijnen, wacht hen een zelfde behandeling.”
Natuurlijk ging Jan die avond ook naar de disco en hiphopte hij samen met Alice net zoals de leerlingen. Niets was hem te dol! Alles had hij over voor zijn leerlingen. Toen ze tegen enen thuis waren vroeg Alice hem naar de reden waarom hij Gerard en nog een andere leerling geweigerd had de hand te schudden. “Die laatste vakantieweek op Ameland met de klas van Wijnand, Tim, Geert, Gerard en Richard hebben vijf jongens geprobeerd Tim seksueel te misbruiken.” Alice slaakte een kreet en sloeg haar hand voor de mond. “Gerard en Richard waren twee van hen. Dankzij koelbloedig en reuze moedig ingrijpen van Wijnand is het niet helemaal gelukt.”
“Vreselijk,” verzuchtte Alice Vogelzang, “en die jongen had het al zo moeilijk toen.”
“Ja, zo moeilijk dat hij als Wijnand niet op tijd gekomen was zich van het leven had willen beroven. En daarom dus, Alice, wilde ik die vijf, zo ze zouden verschijnen, absoluut niet de hand drukken. Grapjes zijn leuk, daar ben ik altijd voor in dat weet je, maar grapjes ten koste van anderen zijn niet leuk. En iemand seksueel willen misbruiken en vernederen kan al helemaal niet door mijn beugel.”
“Dat ben ik helemaal met je eens. Wat heeft die jongen een geluk had dat Wijnand op tijd kwam zeg. Stel je eens voor wat een drama dat geweest zou zijn. Trouwens, heb je altijd al geweten van dat incident?”
“Nee, pas sinds kort. Ik heb Wijnand wel gevraagd destijds wat er aan de hand was maar hij wilde er niets over loslaten toen. Onlangs toen ik een keer bij hem op het spreekuur was, heb ik hem er expliciet naar gevraagd en heeft hij het mij verteld.”
“Dan zou er helemaal nooit sprake geweest zijn van een relatie tussen die twee,” mijmerde Alice.
“Nee, maar dat is er nu ook nog niet! Wat ze ook loslaten, niets over een ophanden zijnde relatie. Ik snap niet wat er aan de hand kan zijn!”
***
Sophie en Geert gingen dat jaar voor het eerst niet naar hun vaste plekje in Frankrijk op vakantie omdat ze vonden dat zo’n lange reis voor de baby te ver zou zijn. Wijnand vond dat niet erg. Zo zou hij Geert in elk geval niet een lange periode hoeven te missen. Hun relatie was nog steeds bijzonder goed en dat niet alleen seksueel gezien. Ze waren echte vrienden en deelden lief en leed met elkaar. Toen Tim schreef dat hij op vrijdag 20 augustus zou aankomen op Schiphol, had Wijnand echter een probleem. Die hele week had hij dienst en zijn vaste vervanger was met vakantie. En daarom vroeg hij Geert of die wellicht Tim van het vliegveld wilde halen. Geert stond na de gebeurtenissen van die week in mei niet echt te trappelen van ongeduld maar zei toch meteen ‘Ja’ omdat hij niet wilde dat Wijnand er iets achter zou zoeken. Zijn reis naar de VS hadden Sophie en hij geheim gehouden en zeker nu het resultaat niet hetgeen was waarop zij gehoopt hadden, wilden zij dat dit zo zou blijven. Geert toog die dag naar het Westen om Tim af te halen. Hij herkende hem meteen en ook de blik van herkenning bij de ander was er.
“Oh, ben jij het!” klonk het niet al te vrolijk.
Geert nam een van de tassen van Tim over en samen liepen ze weg van de aankomsthal.
“Ja, je zult het met mij moeten doen.”
“Dat je mij nog wilt afhalen, zeg!”
“Ja. Het is een vriendendienst, weet je. Neem gerust een taxi als je dat wilt!
“Oh, nou snap ik het! Je gaat daarin wel vaker ver nietwaar?”
“Hoe bedoel je!”
“Je deelt het bed met je vriend, je gaat naar Amerika als je vriend dat vraagt.”
Plotseling stopte Geert en draaide zich om naar Tim. “Ik geloof dat je heel slecht geluisterd hebt toen ik bij je was! Wijnand heeft me niet gestuurd! Ik ben op eigen initiatief gekomen.”
“Ja, dat wilde je me toen ook al laten geloven. Daar trap ik echt niet in hoor! Je hebt alleen maar voordeel bij je geheime identiteit dus waarom zou je die opblazen?”
“Omdat ik, stomme ik, het idee had dat ik daarmee ons allen vooruit zou kunnen helpen. Maar had ik maar geweten dat jij of hartstikke doof bent of gewoon niets tussen die oren van je hebt zitten dan had ik me die reis kunnen besparen! En draag deze zelf ook maar … “ Hij zette de tas op de grond neer en liep met grote stappen verder in de richting van de parkeerplaats.
Tim stond daar met grote ogen en open mond naar de rug van de zich snel verwijderende Geert te kijken, pakte snel zijn tweede tas op en holde achter hem aan. Hijgend stapte hij in en Geert reed weg. Het zwijgen duurde lang tot Tim uiteindelijk de stilte verbrak. “Zou je straks als we de snelweg verlaten de auto misschien even aan de kant willen zetten? Ik wil met je praten.”
Geert keek hem zijdelings aan en probeerde zijn gezicht te bestuderen maar daarop viel alleen maar een soort gespannenheid te lezen. Ondanks zijn boosheid deed Geert wat Tim gevraagd had en op een stille weg bij het bos zette hij de auto op de eerste parkeerplaats die hij tegenkwam neer. Hij stapte uit en wachtte op Tim die ook de auto verliet. “Nou, zeg het maar!”
“Allereerst wil ik je mijn excuses aanbieden voor de manier waarop ik je bij mij thuis behandeld heb. Mijn gedrag is ver beneden elk peil geweest. Ik heb je bewust uitgedaagd tot een spelletje en toen het de volgende ochtend anders bleek te zijn dan ik verwacht had, voelde ik me gekrenkt en daartoe was natuurlijk geen enkele reden. Het was gewoon mijn eigen schuld. Ik … “
“Ho, stop! Als dat je enige vorm van excuus is dan zal ik hem absoluut niet aannemen. Dat avontuurtje was niet alleen jouw fout maar net zo goed de mijne. Jouw grootste fout zit er in dat jij iemand bent die totaal niet kunt luisteren! Je kletst en ratelt de hele tijd maar door maar er dringt helemaal niets, maar dan ook niets, door tot die grijze massa van jou!”
Tim liet de razernij van Geert over zich heen komen en ging toen pas weer verder. “Ja, ik weet het. Maar ik wil ook graag nog meer vertellen … als ik mag?”
“Sorry, maar dat moest er gewoon even uit! Ik had het idee dat je gewoon verder ging waar je destijds was gebleven en ik had me voorgenomen dat ik me dit keer absoluut niet door jou zou laten wegjagen!”
“Een goed voornemen, Geert, en misschien had je dat in mei ook niet moeten laten doen. Misschien was alles dan wel anders gelopen.”
“Toen had ik geen keus. Ik voelde me vanwege mijn eigen leugenachtige gedrag te beroerd om je tegengas te geven maar nu … “
“Ik begrijp het maar ik zal je niet koeioneren dit keer. Ik wil alleen maar een poging doen je uit te leggen hoe en waarom. Kan ik verder gaan?” Tim zag Geert knikken en volgde hem toen het bospad op. “Ik heb ooit ergens gelezen dat een kind dat geen liefde ontvangt ook nooit liefde zal kunnen geven en ik ben bang dat ik zo’n persoon ben. Mijn ouders hadden mij lief natuurlijk, maar alleen in naam. Tegen over hun vrienden en kennissen pochten ze over mij: ‘Kijk eens hoe goed onze Tim het doet op school.’ Maar verder was er nooit enige echte vorm van aandacht voor mij. Nooit eens een hand op mijn schouder, nooit eens een aai over mijn bol. Niets van dat alles. Mijn moeder heeft me geloof ik niet eens zelf de fles gegeven, laat staan een luier verwisseld. Daar was personeel voor toch! Kindermeisjes hebben me opgevoed en die werden, vanwege het sterk wisselende temperament van mijn moeder regelmatig vervangen. En zodoende had ik ook met hen geen echte en hechte relatie. Mijn vader had het altijd druk met zijn zaken, zijn concurrenten en zo later bleek zijn maîtresses en mijn moeder met haar roddelende vrienden, haar kunstclub en haar kaartclub. Nooit was ik echt in beeld. Ik weet dat ze alleen naar me vroegen tegen de tijd dat er een rapport moest komen. Want dan konden ze weer pochen over hun zoon! En wee het gebeente als ik eens een paar tiende van punten achteruit was gegaan! Dan was het huis gewoon te klein! En ik, ik wist gewoon niet anders, bleef maar mijn best doen om door hen aardig gevonden te worden. In de jaren van de basisschool verhuisden mijn ouders van de ene naar de andere plek en nooit was er voor mij dus tijd om vrienden te maken. Ik ben de tel kwijt geraakt maar het waren heel veel verhuizingen. Pas in het voortgezet onderwijs kwam er enige rust. Ik kwam in de tweede klas bij jullie op school en meteen voelde ik me om de een of andere reden thuis. Natuurlijk ben ik nooit iemand geweest die op de voorgrond trad maar ik was er wel.”
“Ja,” viel Geert in, “dat merkten we al heel snel. Bij maatschappijleer was jij degene die de discussies over allerlei onderwerpen steeds maar weer oprakelde. Buter werd haast gek van je, man!” Beiden moesten ze lachen.
“Ja, maar die man vroeg er dan ook gewoon om met zijn rechtse vooroordelen!” Opnieuw werd er gelachen. “Ik vond het prettig op die school te zijn en Jan die vanaf het eerste jaar de mentor van jullie geweest was, zorgde er ook voor dat ik me op mijn gemak voelde. Eerst vond ik zijn vragen tijdens de mentoruurtjes ongemakkelijk maar langzamerhand ontdooide ik en liet ik meer van me zien. Hij was gewoon vertrouwenwekkend en dat voelde zo verdomde goed … “
Geert ging op een omgevallen boomstam zitten en Tim zette zich op het gras neer. “Kijk uit voor je witte broek, man! Straks heb je er vlekken in.”
“Niet zo bedillerig, Geert Meijer! Er is vast in Nederland wel ergens een wasmachine te vinden. Of dacht je dat ik een fatje was?”
Vanonder zijn dikke wenkbrauwen keek Geert hem ondeugend aan. “Niet dan? Een klein beetje?”
“Helemaal fout, Geert! Ik ben absoluut geen fatje. Mijn garderobe is zeer beperkt. Thuis in de States loop ik meestal alleen in een korte broek. Maar het Nederlandse klimaat laat zoiets niet altijd toe jammer genoeg. Maar laat ik verder gaan. Die week op Ameland bleek een omslagpunt in zich te hebben. Allereerst natuurlijk die bedreiging van Gerard en zijn clubje maar ook die redding door Wijnand. Voor het eerst had ik het gevoel dat er iemand voor mij in de bres sprong. Iemand mij bescherming gaf. Iemand echt om mij gaf. Het voelde geweldig toen ik mij achter zijn rug kon verstoppen en een veilige haven vond daar. Natuurlijk was ik eerst wel bang dat ze ook hem te lijf zouden gaan maar hij straalde zoveel overwicht uit dat ik al snel begreep dat het goed ging komen. Vanaf dat moment zat het goed. Toen ik een keer bij hem thuis was kwam onze eerste toenadering die mij volledig van mijn stuk bracht. Ik weet het niet meer precies maar ik ben bijna zijn kamer en huis uit gerend geloof ik. De volgende dag ben ik echter wel weer teruggegaan en zijn we verder gegaan waar we waren gebleven. Die weken waren als het paradijs voor mij. Zo heerlijk zo intens, zo vol liefde. Seks maar ook liefde want wat we deden, deden we uit liefde voor elkaar.” Eventjes stopte Tim en keek hij Geert aan.
Geert luisterde aandachtig en merkte dus ook de stilte op. Hij keek hem aan en glimlachte.
“En toen volgde die nachtmerrie. Toen ik ’s avonds van de diploma-uitreiking thuis kwam, vertelde mijn moeder me dat we de volgende ochtend naar Amerika zouden vliegen. Ineens viel alles in scherven. Mijn hele net ontdekte wereld stortte in. De liefdeloosheid waarmee ze mij het bericht bracht, maakte alles tot een puinhoop. Maar … ik ging met haar mee.” Even liet hij opnieuw een stilte vallen. “Zo ik al het idee had gehad dat ik door de scheiding van mijn ouders een betere relatie met mijn moeder zou krijgen, bleek niets minder waar te zijn. Ik zag haar zelden tot nooit. De enige die er altijd wel waren, waren mijn stokoude grootouders en die vonden me maar lastig. Ik maakte te veel lawaai hield me niet aan de regels … en dus rebelleerde ik. Ik maakte nog meer lawaai, hield me aan geen enkele regel meer en leefde me helemaal uit. Ik zocht liefde en vond seks. Heel veel seks met wie dan maar ook. Ik heb Wijnand afgelopen Kerst al gezegd dat de jongens die ik ontmoette allemaal vreselijk geil waren en dat was ook zo. Elke dag lag ik wel met iemand in bed en regelmatig hadden we met hele groepen seks. Op het strand, in de tuin of ergens bij een van hen thuis. En dus … zetten mijn grootouders mij eruit en kwam ik op kamers te wonen. Mijn moeder was natuurlijk woest en verweet me dat ik haar ongelukkig maakte. Dat ik haar leven op z’n kop zette. Ik kreeg zelfs de bekende uitroep te horen ‘Had ik je maar nooit gekregen!’ en dat maakte de breuk met haar definitief. Ik kreeg een kleine kamer, een redelijk maandbedrag om van te leven en vanaf dat moment heb ik noch mijn grootouders noch mijn moeder meer gezien.”
“Echt!” reageerde Geert verbaasd. “Je was toen nog maar … “
“Nog geen achttien en ik stond alleen op de wereld.” De tranen rolden Tim over zijn wangen.
Geert bood hem zijn zakdoek aan. “Verdomme man!”
“Ja. Dat heb ik ook vaak geroepen. De nachten alleen op die kamer vond ik nog het ergst. Als er helemaal niemand was want ondertussen was ik er echter gekomen dat ik seks en liefde door elkaar had gehaald. Ik ging op zoek naar liefde maar vond het niet. Twee korte relaties gehad maar in beide ontbrak er iets en het bracht me dus nergens. De contacten met Wijnand waren ook verworden tot af en toe een briefje en ik schaamde me voor hetgeen ik achter me had liggen. Schoorvoetend schreef ik hem eind vorig jaar dan een brief dat ik met hem wilde praten. Ik ging naar hem toe en we hebben ontzettend veel gepraat met elkaar en echt, het voelde zo verschrikkelijk goed. Zo, alsof er geen jaren tussen gezeten hadden. Op een ochtend zag ik hem verdrietig in die grote vensterbank van hem zitten terwijl een heel treurig deuntje de kamer vulde.”
“Ik ken dat liedje.”
“Hij biechtte me uiteindelijk op wat hem dwarszat en ik, ik stelde voor om verder te gaan waar we gebleven waren. Hij was heel gelukkig en ik ook. Voor het eerst voelde ik weer iets van liefde en het was zo geweldig goed. En toen die laatste dagen verpestte ik het weer volkomen. Ik bleek niet in staat te zijn tot liefde. Ik zag zijn andere vriend als ‘de concurrent’ en ik wilde Wijnand voor me zelf! Helemaal alleen voor mezelf! Opnieuw zou ik niet helemaal in beeld zijn maar het met iets, een ander nog wel, moeten delen …”
“Maa… “
“Nee, alsjeblief laat me nog even uitpraten. Zonder dat, en dat neem ik me ook nu nog kwalijk, ik daarbij aan de gevoelens van Wijnand dacht. Ik verwijderde me van de man die ik lief had gehad en lief had! Toen jij naar mij toe kwam, zocht ik daar natuurlijk helemaal niets achter. Ik heb plezier aan je beleefd die avond en nacht en jij aan mij. De kater kwam echter de volgende ochtend toen jij uit gewetensnood je verhaal vertelde. Dat jij die ander was! Vanaf dat moment heb ik alleen maar je lippen zien bewegen en heb ik niets meer gehoord. Een rood waas trok voor mijn ogen en in gedachten klemde ik mijn handen om je keel en drukte net zolang door tot je dood was. Ik haatte je, Geert, en dat maakte dat ik niets maar dan ook niets van je uitleg gehoord heb. Flarden drongen wel tot me door en uit die flarden heb ik later het gesprek kunnen reconstrueren. Ik begreep dat jij niet alleen voor je zelf naar mij gekomen was maar een poging had gedaan om voor ons alledrie de beste oplossing te vinden om er in elk geval over te praten met mij. Toen kwam de nog bittere pil voor mij. Ik zag in jouw daden de liefde waarmee jij Wijnand benaderde, en tegelijkertijd zag ik mijn handelen waarmee ik Wijnand zo’n pijn deed! Liefdeloosheid noemt men dat. En daarom ben ik nu teruggekomen met een retourtje in mijn zak. Ik pas hierin niet thuis, Geert. Ik kan geen liefde schenken en Wijnand heft recht op liefde. Straks als hij thuis komt, zal ik hem vertellen dat ik hem en zijn vriend met rust zal laten e… “
“Nee, stop!” riep Geert. “Alsjeblief stop! Dit gaat niet goed, Tim. Dit is niet de bedoeling. Je past wel degelijk in dit verhaal. Jij bent de enige die Wijnand echt en totaal gelukkig kan maken! Ik ben er maar af en toe en schenk hem spaarzame momenten van geluk en daar ligt mijn beperking, ik weet het. Maar jij, jij kunt er altijd voor hem zijn. Je weet dat die momenten dat je liefde kon schenken er zijn geweest! Je moet ze alleen weer weten te vinden! Je moet het je eigen maken, maar dat het kan weet je! Stel je er voor open! Geef het niet zo eenvoudig op! Het zal vast vreselijk moeilijk voor je zijn, maar alsjeblieft geef het niet op! Niet nu! Niet nu je zover gekomen bent! Zeker, Wijnand zal mij niet laten vallen! Dat is iets waar jij mee zult moeten leren leven. Maar, als Wijnand je lief is, kun je vast die kracht vinden om dat op te brengen!” Hij keek Tim aan en zag de vertwijfeling in zijn ogen.
“Ik weet het niet. Een concurrent hebben is … “
“Maar waarom zie je mij als een concurrent, een tegenstrever?”
“Dat ben je toch ook! Je ligt verdomme met mijn vriend in bed!”
“Ja, maar kan ik niet net zo goed jouw vriend zijn? Is het onmogelijk dat Wijnand voor ons beiden iets heel specials voelt?” Het werd stil. Zelfs de vogels in de bomen hielden even hun snavels. “Sophie en Wijnand zijn mensen van een heel apart soort. Toen ik haar opbiechtte dat ik een relatie met haar broer had, dacht ik dat ze me niet meer zou moeten! Dat ze mij meteen de laan uit zou sturen! Tot mijn grote verbazing echter zag ze die andere kant van het verhaal. De lijdensweg die ik vanwege mijn dubbele geaardheid had geleden. Een kant waarover ik haar nooit iets verteld had, waarover ik niemand ooit iets verteld had. En door dat te zien, zag ze me geheel en al zoals ik was. Door dat te zien kreeg ze nog meer liefde voor mij. En ik denk dat als jij eens heel goed met Wijnand gaat praten, hij hetzelfde met jou zal krijgen. Maar praat met hem. Vertel hem wat je mij hier verteld hebt. En als het jou dan lukt om mij niet als die concurrent te zien, dan moet het toch mogelijk zijn dat we er met elkaar wat van kunnen maken?”
“Ja maar, je blijft dan wel met mijn vriend rotzooien!”
”Ja, maar niet alleen omdat ik dat wil. Ook omdat hij dat wil! Bekijk het ook vanuit zijn kant. Leef je in in zijn gedachten en gevoelens. Dat heb ik je geloof ik eerder gezegd. Je moet hem ook begrijpen, Tim. Wijnand is iemand die loyaal is. Hij zal nooit afspraken niet nakomen. Hij cijfert zichzelf nog liever helemaal weg. Realiseer je dat ook! Als je hem tot een keuze dwingt, laat hij jou vallen hoezeer hij je ook wil en je lief heeft. Toevallig ben ik er eerder geweest dan jij. Daarom zal hij dat doen! Niet omdat hij jou of mij meer of minder lief heeft. Hij houdt van ons allebei evenveel en kan eigenlijk dus onmogelijk een keuze maken!”
“Maar dat betekent dus … Dan wordt het dus een soort van … “
“Ja, het wordt dus een driehoeksverhouding. Zoals ik er eentje met zijn zus heb, zo zul jij er een hebben met hem en mij.” Even keken beide jongemannen elkaar diep in de ogen. “Tim, ik wil dat jij en Wijnand bij elkaar komen. Dat is goed voor hem en ook voor jou. Van het begin af aan zijn jullie gewoon voor elkaar bestemd geweest. Ik heb Sophie en ben met haar hartstikke gelukkig en ik wil dat jij en Wijnand ook zo gelukkig worden.” Geert zag hoe er iets van een glimlach doorbrak op het nu betraande gezicht van Tim.
“Ik snap het nog steeds niet helemaal,” klonk het huilerig.
“Hoeft ook niet. Geef het gewoon een kans. Laat het op je inwerken. Het enige dat je moet doen is Wijnand niet voor de keuze stellen. Bekijk het eerst een tijdje. Bevalt het je niet dan kun je altijd nog zeggen dat je het echt niet zit zitten en teruggaan naar de US of A.” Geert glimlachte naar Tim en kreeg een brede smile terug.
“Okay, let’s try it!”
“Zo mag ik het horen, Tim! En, ik zou het niet erg vinden als jij er ook zou zijn op de momenten dat ik bij Wijnand ben.”
“Geert, toch!”
“Je weet net zo goed als ik dat Wijnand bepaalde aspecten van de herenliefde niet zo goed kan uitvoeren. Hij doet zijn best maar het blijft behelpen met hem. Jij bent een rasjockey en ik denk dat we beiden veel plezier van deze afspraak zouden kunnen hebben.” Hij trok zijn wenkbrauwen op en keek Tim vragend aan.
“Ja, ook daarin heb je gelijk. Ik mag dan een echte berijder zijn maar af en toe iets heel lekkers, zoiets als dat van jou, van achteren daar zeg ik geen nee tegen.” Hij lachte luid en Geert lachte met hem mee.
“Welkom, Tim! Ik geloof dat ik je dat nog niet gewenst had!” Hij trok hem naar zich toe en omhelsde hem.
“Nee, maar daar had je dan ook geen reden toe toen ik met mijn chagrijnige kop op je af kwam zetten.” Opnieuw lachten ze beiden. Ze stonden op en liepen terug naar de auto. “Gaan we naar huis?”
Het deed Geert erg goed dat Tim ‘huis’ zei. Een teken dat het goed zou komen. “Ik denk het wel.” En zo deden ze.
***
Bij aankomst in het huis van Wijnand was er niemand thuis.
“Ik zal even zijn antwoordapparaat afluisteren,” zei Geert. Hij drukte op de knopjes en al snel hoorden ze Wijnands ingeblikte stem.
‘Hi, guys! Het zal nog wel even duren voor ik thuiskom. Ik verwacht er niet voor achten te zijn. Maak het jullie zelf gemakkelijk. Geert! Sophie heeft gebeld dat je maar moest blijven slapen. Zij is met de kleine en pa en ma naar jouw ouders gegaan om een weekendje te logeren. See you later! Dat laatste is speciaal voor Tim omdat hij zo beroerd Nederlands spreekt! Hahaha!’
“Hoe is het nou om bi te zijn?” vroeg Tim terwijl hij op de bank plofte.
“Heel lastig. Je kunt er gewoon met niemand over praten. Soms denk ik wel eens dat het nog moeilijker is dan homo zijn. Ik weet dat die het ook niet makkelijk hebben als ze ervoor uit willen komen maar ik heb gewoon geen keuze. Ik zal het altijd stil moeten houden omdat je al heel snel veroordeeld wordt. Ze zien gewoon niet in dat je geen keuze hebt. Denken meteen dat je oversekst bent en zo. Nee, soms is het best heel frustrerend.”
“Ik begrijp het.”
“Zie je wel dat je het al leert,” grapte Geert en meteen gooide Tim hem een kussen naar het hoofd. Even later dolden ze als kinderen door het huis, elkaar met kussens proberend te raken. “Wil je eten?” vroeg Geert in een korte periode van wapenstilstand.
“Ja, doe maar ik heb wel trek.” Het was tegen vijven. “In het vliegtuig heb ik warm gegeten dus iets van brood of zo is wel goed hoor!”
“Zeg, waarom denk je dat mijn vrouw voorstelt dat ik maar hier moet blijven logeren! Heus niet voor de seks hoor! Ik kan absoluut niet koken dus zou ik alleen thuis blijven, dan eet ik alleen maar boterhammen. Dat is het enige dat ik kan klaar maken.” Zo gezegd, zo gedaan en een paar minuten later verzorgden ze de innerlijke mens.
“Blijf je wel vaker ’s nachts bij Wijnand slapen?”
“Nee. Meestal ben ik er alleen in de avonduren of overdag soms. Een belofte die ik mezelf gemaakt heb.”
“Maar waarom is Sophie dan nu ineens … “
Geert haalde zijn schouders op. “Ik weet het niet!”
“Zou ze misschien proberen …,” maar Tim kwam niet op het juiste woord.
“ … te koppelen?”
“Ja dat bedoel ik. Zou dat het zijn?”
“Gut, ik zou het niet weten. Nu je het zegt!” Geert begon te lachen. “Het zou wel iets voor haar zijn, nu ik er over nadenk!” Ze aten af en zetten de spullen op het aanrecht neer. “Heb je zin om te zwemmen. Het is nog lekker weer buiten dus … “
Tim vond het een goed idee.
“Ik haal even een zwembroek van boven.”
“Oh, wat mij betreft mag je ook gerust naked hoor!”
Geert keek hem schuins aan. “Alleen als jij je tassen ook dicht laat?”
Tim knikte.
“Wie het eerst er in is!”
Razendsnel begonnen ze zich uit te kleden. Tim was de snelste en dook met een prachtige duik het koele water in. De tweede plons was die van Geert. Hij zwom meteen op Tim af en probeerde hem onder te krijgen. In diens kracht vergiste hij zich echter en met geen mogelijkheid kreeg hij het voor elkaar. Ze waren uitstekend aan elkaar gewaagd. De reactie van Tim verbaasde hem echter. Plotseling lag er een hand achter zijn hoofd en voor hij het wist, duwde Tim zijn lippen op die van hem. Zijn tong gleed in Geerts mondholte en zocht en vond zijn tong. Meteen verbrak hij de tongzoen ook weer en zwom bij hem vandaan.
“Ik voel me al aardig thuis, geloof ik,” riep hij Geert toe.
Geert was nog steeds verbaasd en wist niet wat hij moest zeggen.
“Vind je niet?” drong Tim aan.
“Ja, ik geloof van wel maar misschien moet je me nog wat proberen te overtuigen.”
Tim zwom naar Geert terug. Hij sloeg zijn armen dit keer om zijn middel, drukte zich stevig tegen hem aan en kuste hem nogmaals op zijn mond.
Nu legde Geert een hand achter Tims hoofd. Hun tongen vonden elkaar in een hartstochtelijke zoen. Toen ze die verbraken zei Geert: “Ik geloof dat ik je best aardig vind, Timmy-boy!”
“Ik jou ook, Geert, in elk geval dat heerlijke lijf van je.”
“Je vraagt erom geloof ik!”
“Waarom?” deed Tim onschuldig.
“Om een lekkere beurt, heb ik het idee!”
“Hmmm, als dat zou kunnen. Na mei heb ik niemand meer gehad en die herinnering is nog heel goed.”
Geert pakte zijn hand beet en samen liepen ze uit het water. Ze legden zich in het gras neer en begonnen elkaar te strelen. Hun handen gleden over natte lichaamsdelen. Tepeltjes werden heerlijk bespeeld en gekust en langzaam begonnen de lijnen van hun lijven ineen te vloeien. Ze draaiden om en om over het grasveld en lieten elkaar hun mannelijkheid voelen.
“Ik wil eerst genomen worden,” fluisterde Tim.
Geert verbrak hun pose en zei dat hij condooms ging halen.
“In mijn blauwe tas, ritsvak aan de voorkant,” riep Tim hem achterna.
Met een blauw blikje opgeheven in zijn rechterhand kwam Geert terug. “Voorspel?” vroeg hij
“Nee, zonder.”
Geert deed het condoom om en legde de benen van Tim tegen zijn schouders. Zijn keiharde pik priemde tegen Tims kaalgeschoren gaatje en Geert begaf zich naar binnen. Vier, vijf, zes stoten had hij nodig om zijn 25-er helemaal naar binnen te krijgen en toen begon het eigenlijke werk. In rap tempo bewoog hij zich heen en weer in het strakke mannengaatje.
Tim speelde prima mee door in een even gelijkmatig tempo zijn bilspieren aan te spannen. Hij begon het eerste te schreeuwen van genot. Zijn hele lijf trilde van pure opwinding en het zweet gutste uit zijn poriën.
Ook bij Geert deden deze verschijnselen zich voor en met een langgerekte kreet spoot hij zijn sperma in het condoom. Zijn armspieren hielden het niet meer en hij viel plompverloren op Tim.
Deze sloeg zijn armen om het massieve mannenlijf dat boven op hem lag en koesterde het als een baby terwijl hij lieve woordjes in zijn oor fluisterde.
“Douchen?” vroeg Geert nadat hun beider ademhaling weer wat gereguleerd was.
“Ja, lekker!” Hand in hand liepen ze het huis binnen, raapten hun kleren op en gingen naar boven. Onder de douche stonden ze dicht tegen elkaar aangedrukt terwijl het water over hen heen gutste. “Niet de zeep laten vallen hoor?” waarschuwde Tim met een lach om zijn lippen.
“Oops,” lachte Geert terwijl hij de zeep liet vallen. Hij draaide zich om, bukte zich voorover en voelde meteen Tims stijve tegen zijn bilspleet. Snel voorzag Tim zijn penis van een rubber en met zijn handen op de heupen van Geert, stootte hij zich zelf de behaarde grot in. Hij deed het kalmer dan Geert net en nam ruim de tijd om helemaal binnen te dringen. Toen hij er helemaal in zat, sloeg hij zijn armen om Geert heen en begon hij hem hard te nemen. Zijn pik ging er diverse keren helemaal uit om dan weer met één beweging diep op zijn plaats gebracht te worden.
Geert kreunde hard en riep dat Tim door moest gaan. Dit voelde zo verschrikkelijk goed. Dit was zo geweldig. Hij beet op zijn onderlip en voelde het genot door zijn lijf tintelen. Hij merkte op dat Tim zich in hem leegspoot en zijn stijve terughaalde, draaide zich in zijn armen om en bracht zijn lippen op die van Tim. Een nieuwe, hete tongzoen. “Tim, ik begin je steeds aardiger te vinden.”
“Ik jou ook, Geert.”
Ze douchten zich af en droogden daarna elkaar af waarbij ze geen enkel plekje van elkaars lichaam oversloegen. Nadat ze zich aangekleed hadden, gingen ze naar beneden waar ze de televisie aanzetten en onder andere het acht uur journaal zagen. Wijnand was laat. Het werd negen uur en nog was hij er niet.
Tim merkte dat Geert ongerust werd en probeerde hem gerust te stellen. Toen dat niet lukte, draaide Geert Wijnands mobiele nummer.
“Wijnand!”
“Hé, waar blijf je, man? Ik begin een beetje ongerust te worden.”
“Nog eventjes, de bocht om naar rechts en dan de oprit op.”
Er was dus gelukkig niets aan de hand.
Geert was blij toen Wijnand de kamer binnenkwam en Tim hartelijk begroette. Echter, zo viel Geert op, meer dan een warme omhelzing zat er niet in. Ook hij werd begroet met een ‘hoi’. Maar ja, dat was logisch want Wijnand wist natuurlijk niet dat Tim wist dat Geert Wijnands andere vriend was. Samen dronken ze koffie en toen Wijnand hen wat anders wilde inschenken, bedankte Geert en zei hij dat hij zijn bed ging opzoeken. Natuurlijk was hij nog lang niet moe maar hij wilde Wijnand en Tim de gelegenheid geven om samen de dingen uit te praten die er uit te praten waren en daar hadden ze hem niet bij nodig.
“En hoe was de vlucht?” vroeg Wijnand nadat Geert naar boven verdwenen was.
“Goed! Prima verbinding en weinig oponthoud dit keer. Maar kunnen we misschien eerst praten over de dingen die belangrijker zijn?”
“Zoals?”
“Zoals, ‘ons’ ‘wij’ en wat daarvan moet komen?”
“Oké als jij dat wilt.”
“Wil jij dat niet dan?”
“Natuurlijk wel maar … eigenlijk ook niet. Ik ben er een beetje bang voor. Bang voor wat er van kan gaan komen. Bang dat het niet zo zal zijn als ik graag zou willen … “
Tim ging naast Wijnand op de bank zitten en nam zijn hand in de zijne. “Met dat gevoel ben ik ook naar Nederland gekomen, Wijnand, maar ergens onderweg was er iemand die mij de ogen heeft geopend. Ik zal eerlijk zijn! Ik zag het echt niet zitten om jou te nemen als jij ook die ander bleef ontmoeten. Dat wilde ik niet! Jij moest voor mij alleen zijn! Punt uit! Ik wilde geen concurrentie! En ik was zover dat ik onze relatie daarvoor zou willen verbreken. Maar zoals ik al zei, was er iemand onderweg hierheen die me op andere gedachten heeft gebracht.” Wijnands gezicht vertoonde vraagtekens, zo zag Tim. “Iemand die me zei dat Wijnand Brugsma zo veel liefde had te geven dat ik onder zijn andere vriend niet zou hoeven te lijden. Dat die ander misschien alleen maar meerwaarde zou brengen in onze relatie.”
“Ik … ik … ”
“Nee. Nog niet praten jij. Ga er maar eens rustig voor zitten want ik heb je heel veel te vertellen.“ Tim vertelde het verhaal dat hij ’s middags Geert gedaan had.
Wijnand luisterde geduldig en heel af en toe vroeg hij iets tussendoor of liet hij een blijk van medeleven merken. Toen Tim uitgepraat was, nam hij hem in zijn armen knuffelde en kuste hij hem. “En wie was die onbekende dan wel waar ik zoveel aan te danken schijn te hebben?” formuleerde hij fluisterend zijn vraag in Tims oor.
“Het was de man die jij onbekend voor mij wilde houden. Gelukkig heeft hij zich zelf echter onthuld. Hij kwam me in Amerika opzoeken en toen heb ik totaal niet naar hem geluisterd en hem de deur uitgezet maar vandaag heeft hij me wakker geschud en begreep ik eindelijk zijn bedoelingen. Ik heb hem aangehoord en er nog lang niet alles van begrepen maar ik wil wel een poging wagen om het te leren. Ik snap niets van jullie en van de liefde die jullie voor elkaar voelen maar wil er toch heel graag deel van uitmaken. Tenminste, als jij mij nog wilt?”
“Ik jou nog willen? Tim, ik zou geen nee durven zeggen. Jij bent alles wat ik me altijd gewenst heb. Jij en ik, Tim. En die onbekende zullen we die maar bij zijn naam gaan noemen?”
“Ja, dat lijkt me wel een goed idee. Maar geef me alsjeblieft wel de tijd, Wijnand, want ik moet nog zo heel veel leren.”
“Tim, ik houd van je en dus geef ik je alle tijd die je nodig hebt,” zei Wijnand.
“Ik houd ook van jou,” reageerde Tim. Hij spreidde zijn armen en Wijnand liet zich door hem omhelzen. “Weet je dat je vreselijk boft met een vriend als Geert!”
“Ja, dat weet ik. Geert is er een uit duizenden. Ik wist er helemaal niets van, man, dat hij naar Amerika was gevlogen om met jou te praten. Helemaal niets!”
“Maar ik moet je ook nog iets anders vertellen. Ik heb nog niet alles gezegd. We hebben toen niet alleen gepraat … “
“Jullie hebben ook seks gehad?”
“Ja, en vanmiddag hier in huis nog een paar keer. Vind je het erg?”
“Nou …,” zei Wijnand en trok daarbij een bedenkelijk gezicht. “Nee, natuurlijk niet! Ik ben blij dat je dat bezitterige al wat af hebt geleerd. Niet dat dat een vrijbrief is om nu maar met iedere vent het bed in te duiken, maar … zolang het bij Geert blijft is er niets aan de hand. We zullen hem maar delen, vind je niet?”
“Dat lijkt me een goed plan. Tenslotte moet ik jou ook delen met hem!”
“Hoe is het met je jetlag?”
“Je bedoelt of ik zin heb om met je te vrijen?”
Wijnand lachte en knikte.
Tim stond op en reikte Wijnand zijn hand. Hand in hand liepen ze naar boven waar ze elkaar voor het bed begonnen uit te kleden. Handen streelden plaatsen die anders verborgen waren gebleven, hoofden werden verhit en toen ze beiden naakt op het bed plaats namen, raakte alles oververhit. Het gevoel van de Kerst, van vroeger, alles kwam weer terug. Het was goed zoals het was. Ze streelden en knuffelden elkaar en langzaam maar zeker werkten ze toe naar hun liefdesspel, het spel dat ze zo vaak met elkaar gespeeld hadden. Als automatisch draaiden ze in hun standje en begonnen ze elkaar te likken en te zuigen. De uiteindelijke explosie liet gelukkig erg lang op zich wachten zodat ze optimaal van elkaar konden genieten en toen het kwam vloeide het zaad overvloedig. Moe, maar zeer zeker voldaan, lagen ze naast elkaar.
“Zeg, Wijnand, vind je het goed als ik Geert vraag of hij bij ons komt liggen?”
“Natuurlijk, joh!”
Tim stond op en liep naar Geerts kamer. De jongeman lag op zijn buik te slapen en Tim begon zachtjes zijn rug te strelen. Hij fluisterde lieve dingen in zijn oor en toen hij eindelijk wakker werd vroeg hij hem om bij hen te komen slapen. Nog enigszins slaapdronken stond Geert op en liep achter Tim aan. Toen hij aan de linkerkant naast Wijnand ging liggen, Tim lag rechts, mompelde hij: “Als jullie maar niet denken dat ik nog tot iets in staat ben nu. Ik wil slapen!” Wijnand en Tim barstten in lachen uit. Geert keek hen bedenkelijk en hoofdstuddend aan en draaide zich mompelend van hen af. Al snel sliep hij weer. De beide jongens kropen dicht tegen elkaar en hem aan en ook zij namen snel plaats in Morpheus’ armen.
***
De volgende ochtend werd Wijnand wakker van de bel. Zoals altijd, een beroepsafwijking waarschijnlijk, was hij meteen klaar wakker. De bel ging nog eens en toen stond hij op van het bed, trok het gordijn iets op zij en keek naar beneden. “Het is Jan Vogelzang,” zei hij.
“Laat je hem staan?” vroeg Tim met een slaperige stem.
“Nee, natuurlijk niet!” reageerde Wijnand terwijl hij een badjas aantrok. “Ben je mal! Echt een vraag van een Amerikaan hoor!”
Tim keek verongenoegd Geert, die inmiddels ook wakker geworden was, aan en deze haalde zijn schouders op.
Wijnand verliet de slaapkamer en liep naar beneden alwaar hij voor Jan de deur opende. “Kom binnen en maak het je gemakkelijk. Wil je koffie?”
“Ja, dat lust ik wel. Waar kan ik gaan zitten?”
“Ohh, dat maakt niet uit. Kies maar een plaatsje.”
Wijnand zette het koffiezetapparaat aan en liep terug naar de zithoek.
“Is Tim er al? Ik had begrepen dat hij gisteren aan is gekomen.”
“Ja, hij is er. Ik zal hem even roepen.”
“En roep Geert dan ook meteen,” zei Jan.
Verbaasd keek Wijnand zijn oude leraar aan.
“Vraag maar niet hoe ik het weet. Ik weet het gewoon!” Jan schudde beide jongens de hand toen ze naar beneden gekomen waren. Tim gekleed in een short en T-shirt terwijl Geert alleen een short had aangetrokken. “Kijk eens, het hele stel compleet!”
“En heeft u er geen moeite mee dat wij … “ begon Wijnand.
“Moeite mee? Waarom?”
“Nou ja,” viel Geert Wijnand bij, “het is niet alledaags wat je hier ziet en men heeft altijd snel een oordeel klaar over zoiets!”
“Geert Meijer, wanneer leer jij het nou eens! Jan Vogelzang is niet ‘men’. Ik ben ik en zal dat altijd blijven. Wat het grauw op straat ook vindt, ik bepaal mijn eigen mening.” Vriendelijk lachend keek hij de kring rond. “En als ik sporen van liefde ontdek, hoe klein en fragiel misschien dan ook,” en hierbij keek hij uitdrukkelijk Geert en Tim aan, “dan maakt het mij niet uit in welke relatievorm dat gegoten wordt!” Nogmaals liet hij zijn blik over hen allen glijden. “En ik weet gewoon dat die sporen van liefde bij jullie aanwezig zijn.”
“Wist u het allang?” vroeg Wijnand.
“Van jou en Tim wel natuurlijk. Ik wist van jullie escapades uit het verleden omdat Tim mij dat had verteld en dat etentje bij ons met de Kerst maakte ons duidelijk dat er een vervolg aan zat te komen. Alleen begrepen Alice en ik later niet waarom jullie het nooit over elkaar hadden als we een brief kregen van Tim of met jou praatten. Op mijn afscheidsfeestje werd mij dat pas duidelijk. Toen ontdekte ik dat er een derde was.” Zijn blik gleed naar Geert. “Toen Sophie opstond en wegliep op een gegeven moment, legde jij je hand op de knie van Wijnand en streelde zijn been. Wijnand stootte je meteen aan en jij nam je hand terug maar toen wist ik genoeg.”
“Zijn er wel eens dingen die je ontgaan?” vroeg Geert.
Jan lachte. “Nee! Nou ja, bijna nooit, jongens. Ik merk heel veel. Zoals bijvoorbeeld dat mij nu al weer een tijdje geleden koffie is aangeboden en dat ik het nog steeds moet doen met de geur alleen. Waar blijft die koffie, Wijnand!”
EINDE
Reacties zijn van harte welkom op de site waar dit verhaal legaal geplaatst is maar ook via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk
©Lucky Eye, augustus 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.