Een verhaal van Lucky Eye
Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval.
©Lucky Eye, augustus 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.
SPOREN VAN LIEFDE
Hoofdstuk 3
De nieuwe groepsartsenpraktijk in het dorp zou feestelijk worden geopend. De huisartsen in de omgeving hadden aan het begin van het kalenderjaar een nieuw, modern en van alle faciliteiten voorziene praktijk betrokken en er was ook een nieuwe arts aangetrokken. Reden genoeg dus om een feest te organiseren.
Jan Vogelzang was als een van de lokaal actieve figuren in de plaatselijke politiek onder de genodigden en stond ergens vooraan in de rij van toeschouwers toen de burgemeester het lint mocht doorknippen. Jan vond het belangrijk dat het plattelandsleven met deze nieuwe praktijk weer een nieuwe injectie had gekregen. De school voor vbo-mavo-havo waar hij werkte, hield al jaren het hoofd boven het water in de concurrentiestrijd met de grote scholengemeenschappen in de grote steden in de buurt en wist de laatste jaren zelfs leerlingen uit die steden aan te trekken. Vol trost keek Jan toe toen na diverse toespraakjes de nieuwe arts werd voorgesteld. Wijnand Brugsma was na jaren van studie teruggekeerd in het dorp en was nu officieel de vijfde huisarts van de groepspraktijk geworden. Na de receptie wachtte Jan geduldig af tot hij het zijn tijd achtte om zijn oud-leerling te feliciteren. “Geweldig, Wijnand. Ik had het je ooit gezegd maar toen ik hoorde dat je echt terug zou komen, was dat toch wel een verrassing voor mij. Ik ben heel blij dat je het team hier bent komen versterken.”
“Ja, meneer, ik ook.”
“Zeg, je moet nou wel eens ophouden met steeds meneer tegen me te zeggen hoor. Ik ben een van je patiënten en je mag mij nu rustig bij mijn voornaam gaan noemen.”
“Oké, meneer. Euh, sorry.”
Jan lachte. Hij wist uit ervaring met vele andere oud-leerlingen dat het heel lang zou gaan duren voordat het Wijnand zou lukken om dat ‘gemeneer’ achter zich te laten.
Wijnand keek trots om zich heen in zijn nieuwe praktijkruimte. Hier zou hij een aantal dagen per week zijn werk doen. Een klap op zijn schouder deed hem omdraaien.
“En, ben je gelukkig,” vroeg zijn zwager hem.
Hij schudde de hand die hem toegestoken werd en beantwoordde de vraag met een duidelijk ‘ja’. Geert, de man met wie zijn zusje Sophie nu twee jaar geleden getrouwd was en die een vriend van hem was, bleef een tijdje met hem praten maar al snel kwamen er anderen langs die ook om aandacht vragen.
“Ik zie je nog wel een keer,” zei Geert en hij verdween.
Pas tegen achten die avond sloten de vijf artsen de deuren van hun nieuwe praktijk en haalden ze opgelucht adem. De oudste, Lex Boeremans, haalde een fles champagne te voorschijn en schonk hen allen een glas in. Hij bracht een toost uit en gezamenlijk werd daar op geklonken en gedronken.
Tegen tien uur kwam Wijnand aan bij het huis aan de bosrand dat hij sinds kort het zijne mocht noemen. Hij liet de auto op de oprit staan en bleef vol bewondering even staan kijken. Een prachthuis waar hij al jaren heimelijk verliefd op was geweest. En nu was het hem gelukt om een van zijn dromen werkelijkheid te doen worden. Van binnen was het pand een bouwval geweest maar nadat een aannemer er een paar maanden werk ingestoken had, was het modern en geriefelijk te noemen. Ja, zelfs zeer luxe. Het huis had een binnenbad op de kelderverdieping en ook nog een zwembad in de tuin. Ja, Wijnand had het er goed voorstaan. Hij stak de sleutel in het slot van de deur en liep naar binnen. Het licht in de hal werkte waarschijnlijk niet want hoe hij ook op de schakelaar drukte er ging geen licht op. Op zijn tast vond hij de deur van de woonkamer. Meteen toen hij de deur opende werd hij overvallen door het licht, het lawaai en de confetti. Familie, vrienden en kennissen hadden een surpriseparty voor hem georganiseerd. Wijnand had gehoopt om na de festiviteiten en de drukte van die dag rustig in zijn bed te kunnen kruipen maar dat werd dus een illusie. Tot in de vroege ochtenduren duurde het feest. Om drie uur in de ochtend stonden Sophie, Geert en Wijnand aan de afwas. Zijn zus en zwager hadden hem niet alleen willen laten met de rotzooi en nadat ze alles uit de kamer hadden gehaald stonden ze nu gedrieën de vaat te doen.
“Was je echt verrast?” vroeg Sophie aan haar broer.
“Ja, wat dacht jij dan! Ik had het idee om lekker in bed te kruipen en word daar overvallen door een huis vol visite!”
“Je keek wel verrast in elk geval,” lachte Geert. “Je had je eigen gezicht eens moeten zien man!” Gedrieën barstten ze in lachen uit.
Drie kwartier later liet Wijnand zijn zus en haar man uit. Vermoeid strompelde hij de trap op naar boven en liet zich volledig gekleed op het bed vallen. Hij kon geen pap meer zeggen en viel meteen in slaap.
***
Twee maanden later was Wijnand verrast toen hij Sophie de spreekkamer binnen zag komen. “Hé, hallo. Jij hier?”
“Ja, ik heb een dokter nodig, dus!” Ze glimlachte naar hem en nam tegenover hem plaats.
“Je had toch ook wel even gewoon thuis bij me langs kunnen komen of mij vragen bij jou langs te komen?”
“Nee, zo werkt dat niet, Wijnand. Het is prima bedoeld, ik weet het, maar anders loop jij je vergoedingen van de verzekering mis en ik betaal al die premie niet voor niets. Ik zie het zo: het is voor een goed doel dat ik nu eens op je spreekuur langskom.”
“Nou vertel het dan maar wat kan ik als dokter voor je betekenen.”
“Geert en ik willen graag kinderen en al ruim een jaar doen we het zonder de pil en condooms maar het wil nog steeds niet lukken!”
Wijnand bromde wat in zijn hand waarvan hij de palm onder zijn kin hield en begon met zijn vragenlijstje die hij iets vrijer kon interpreteren nu het om zijn eigen zus ging. “Hebben jullie regelmatig seks?”
“Ja.”
“Hoe vaak ongeveer per week?”
“Bijna elke dag.”
“En hoe vaak is dat uhhh … “ Bij andere patiënten had hij niet veel moeite met de vragen maar bij zijn eigen zus toch wel, bleek nu.
“Penis in vagina contact bedoel je?”
Wijnand knikte.
“Geert komt dan zeker twee keer in me klaar dan.”
Wauw, Wijnand zuchtte.
“Maar soms ook veel vaker hoor. Ik heb je heel lang geleden toch al eens verteld dat hij goed in bed was en daar is nog geen negatieve verandering in gekomen. Dus ik denk dat het daaraan niet kan liggen.”
“Nee, dat denk ik ook niet.” Wijnand was blij dat hij van onderwerp kon veranderen. “Maar, als je nou werkelijk wilt laten onderzoeken waar het aan ligt, moet ik je doorsturen naar een specialist. En, ik weet dat die onderzoeken heel vervelend kunnen zijn voor jullie beiden. Dus, als je niet echt haast hebt met een verwekken van een kind, dan zou ik je willen aanraden om het toch nog eventjes aan te zien. Vind je het goed dat we afspreken om een half jaartje te wachten. Als er dan nog niets loos is, stuur ik jou en Geert door. Oké?”
“Lijkt me een goede afspraak, Wijnand!”
Wijnand wilde gaan staan om haar een hand te geven maar Sophie bleef zitten. “Is er nog iets?”
“Ja, maar dit is eigenlijk wel van meer persoonlijke aard.”
“Nou, kom maar op! Je hebt toch al betaald voor het consult dus.”
“De laatste tijd vind ik dat Geert zich zo anders gedraagt en ik vroeg me af of het jou ook is opgevallen. Jullie trekken als vrienden veel samen op en … “
“Bedoel je dat hij veranderd is?”
“Ja. Hij is stiller en soms lijkt het of hij met zijn gedachten helemaal van de wereld is. Zelfs als we soms seks hebben, lijkt het alsof hij er niet helemaal bij is. Nu kan het natuurlijk komen dat het komt omdat hij vanaf het begin van dit jaar gestopt is met zijn band en dat hij daar wat wroeging, of spijt, of hoe je het ook maar noemen wilt over heeft. Maar … “
“Ja, wat maar?”
“Ik weet het gewoon niet. Soms wordt hij midden in de nacht schreeuwend wakker en dan baadt hij in het zweet. Moet hij echt douchen en ik het bed verschonen en dat erbij maakt het dat ik toch behoorlijk ongerust ben.”
“Ja, dat kan ik me voorstellen. Heb je hem ernaar gevraagd?”
“Ja natuurlijk wel. Maar hij zegt dat er niets is. En daarmee is de kous voor hem af. Hij kan soms zo kort zijn.”
Wijnand zag de bezorgde blik op haar gezicht en vroeg zich af wat er nog zou gaan komen.
“En nou zou ik jou willen vragen of jij niet eens voorzichtig hem zou kunnen polsen om te kijken of er echt niet iets is.”
“Het ligt natuurlijk wel gevoelig als ik me ermee ga bemoeien.” Even bleven ze elkaar over het bureau heen aankijken. “Maar, ik zal het doen. Niet meteen. En verwacht geen wonderen van me. Ik moet een goed moment hebben voor zoiets.”
“Dank je, Wijnand. Je bent een bovenstebeste vriend!” Ze stond op, schudde hem plechtig de hand en met een ‘doei’ verliet ze de spreekkamer.
Voordat Wijnand op de zoemer drukte voor de volgende patiënt wachtte hij toch nog eventjes. Zou er echt iets ernstigs met Geert zijn? Ook hij raakte nu bezorgd.
***
Elk weekend probeerde Wijnand wat te werken in zijn tuin omdat dat het enige onderdeel van zijn onderkomen was dat nog niet op orde was. Het was gewoon een grote puinzooi. De vorige bewoners hadden er jaren niets aan gedaan en dat was te merken. Het viel echter niet mee. Regelmatig speelde het weer hem parten en hij was nou zelf ook niet zo handig. Op eerste Paasdag was hij bij zijn ouders op visite en Sophie en Geert waren er ook. Sophie vertelde dat ze in de meivakantie met vriendinnen een week naar Parijs zou gaan. Toen het gesprek op de tuin van Wijnand kwam, bood Geert aan dat hij die vakantieweek hem zou helpen met de tuin. Wijnand vond het een prima idee. “Maar,” zo zei hij, “jij moet de opdrachten geven hoor ik voer ze wel uit. Alles wat je zegt zal ik doen. Ik kan wel aanpakken maar heb geen idee waar ik moet beginnen.” Hij merkte de frons op Geerts gezicht en de glimlach rond diens lippen niet op.
“En als Geert dan die week bij jou kan blijven logeren, weet ik in elk geval zeker dat hij elke dag een fatsoenlijke maaltijd krijgt,” gaf Sopie als aanvulling. “Want als ik niet thuis ben, zorgt hij niet goed voor zichzelf. Koken kan hij nog steeds niet.” De hele familie viel over Geert heen en hij kreeg het zwaar te verduren.
Die maandagochtend in de meivakantie was Wijnand al op tijd wakker geworden. Het was zo te zien mooi weer en hij kleedde zich in een korte broek en T-shirt. Hij rende vrolijk fluitend de trap af, ontbeet en begon toen alvast wat in de tuin te rotzooien, anders wilde en kon hij het niet noemen. Hij had ideeën genoeg maar wist niet hoe hij die ooit in zijn eentje ten uitvoer zou kunnen brengen en daarom was hij ook dolblij dat Geert hem deze week kwam helpen. Tegen tienen kwam Geert op de fiets aangereden.
“Goedemorgen!” riep hij vrolijk.
Wijnand liet waar hij mee bezig was liggen en begroette zijn zwager. “Koffie of wil je liever je eerst flink in het zweet werken.”
“Nee, doe mij eerst die koffie maar. Ons in het zweet werken kunnen we nog genoeg deze week. Ik heb de weersverwachting gezien en bovendien weet ik hoe jouw tuin eruit ziet!”
Wijnand haalde twee mokken met koffie en zette die op de tuintafel tussen hen in. Geert zat nooit verlegen om een praatje en ook nu vulde hij de gehele tijd met gepraat over van alles en nog wat.
Wijnand, zoals altijd, luisterde meer dan hij praatte. Dat paste bij hem en zo was het goed. Voordat ze begonnen te werken, liet Wijnand Geert eerst zijn slaapkamer zien voor deze week. Geert smeet zijn tas met spullen op het bed neer en terwijl Wijnand naar beneden liep, kleedde hij zich om in zijn werkplunje. Toen hij zich weer in de tuin meldde, keek Wijnand zijn ogen uit. Zijn zwager was gekleed in slechts een korte tuinbroek, je weet wel zo’n ding met van die banden over de schouders. Zijn bovenlijf was verder bloot en ook de pijpen van zijn broek waren erg kort. Wijnand had altijd al interesse in jongens gehad en ook zijn zwager ontkwam niet aan die aandacht. Wijnand floot naar hem en zei: “Dat ziet er goed uit, meneer Meijer!”
“Dank u wel, meneer Brugsma, maar ik kom hier om te werken hoor!”
Wijnand lachte.
Geert gaf gerichte opdrachten en Wijnand en hij gingen aan de slag. Er werd die eerste uren heel wat werk verzet. Er was dan ook gewoon ontzettend veel puin te ruimen.
Tegen tweeën blies Wijnand af voor de schaft. “Eerst wat eten hoor, anders val ik straks nog van mijn graat,” zei hij.
Geert liep kwiek achter hem aan naar het terras en zei dat hij de boterhammen wel zou smeren.
Wijnand liet zich vermoeid in een stoel vallen. Verdorie! Dat was hij toch niet gewend! Toen Geert terugkwam, zat hij zowat te slapen.
“Moe geworden?” vroeg Geert.
“Ja, het valt me best wel tegen.”
“We moeten ook niet overdrijven. Straks nog een paar uurtjes en dan moeten we echt kappen. We hebben nog vier hele dagen na deze en het lukt ons vast wel.”
Ze aten hun brood op en dronken wat. Daarna gingen ze weer in de benen. Wijnand nam zich voor om wat rustiger aan te doen en hij merkte dat Geert hem ook meer zijn eigen gang liet gaan. Zo zou hij het wel tot het eind van de middag kunnen volhouden. Tussendoor dronken ze nog wat en tegen vijf uur zei Geert dat het genoeg was geweest. Hij ging aan de rand van het zwembad in het gras zitten en overkeek hetgeen ze verricht hadden. Wijnand ging naast hem zitten. “Hebben we toch mooi gedaan of niet dan,” zei hij terwijl hij een arm om Wijnand heensloeg.
“Inderdaad,” zei Wijnand, “We zijn best een flink stuk gevorderd al!” Zo bleven ze daar een tijdje zitten. “Zeg Geert, mag ik je wat persoonlijks vragen?” Geert keek hem verbaasd aan.
“Ga je gang!”
Wijnand schraapte zijn keel en begon te vertellen over het bezoek dat Sophie aan hem gebracht had in de praktijk.
“En nou wil jij graag weten of er iets bijzonders is?” vroeg Geert uiteindelijk.
“Ja,” luidde het antwoord van Wijnand. “Als er iets is, zou ik het graag willen weten omdat Sophie en ik ons best een beetje ongerust over je maken.”
Geert lachte en keek hem recht in Wijnands groene ogen. Zijn hand lag nog steeds om diens schouders. “En jij hebt niet kunnen raden wat het zou kunnen zijn?”
Wijnand schudde zijn hoofd.
“Echt niet?”
“Nee, echt niet!”
“Wijnand er is maar een probleem met mij en dat is dat ik naast seks met Sophie ook graag seks met jongens wil.”
Wijnand sperde zijn ogen wijd open. “Was die nieuwsgierigheid die je mij voorhield dan meer da… “
“Ja. Ik ben verliefd op jou geworden, Wijnand. Ik houd van je en wil seks met je hebben. Niet voor zomaar af en toe een keertje maar voor geregeld. Ik houd van je Wijnand!”
“Maar, dat kan niet Geert. Je bent van Sophie. Van mijn zus. Het is onmogelijk dat je verliefd op me bent.”
“Maar toch is het zo Wijnand! Ik wil … “
Wijnand schudde de arm van zijn schouder en sprong op. “Het kan niet, Geert! Ze wil een gezin met je stichtten man en daar hoor ik niet bij! Zet het uit je hoofd!”
“Denk je dat ik dat niet geprobeerd heb!” Geert ging staan en sprak op besliste toon met hem. “Al vanaf dat ik twaalf of zo ben heb ik gevoelens voor jongens gehad. Je zult dat wel herkennen. Maar steeds heb ik die onderdrukt omdat het niet goed was, omdat het slecht was, omdat het niet hoorde. Een jongen hoorde niet iets voor een andere jongen te voelen. Ik deed het met meisjes. Ik was stoer en sterk en een echte man …” Hij streek door zijn blonde krullen. “Maar toch steeds weer was er dat gevoel … dat verlangen naar een jongen.” Wijnand zette zich weer neer in het gras en ook Geert ging weer zitten. “Ik ontmoette je zus en dacht dat alles vanzelf wel zou verdwijnen. We hebben zo vaak seks met elkaar, man, dat ik echt helemaal niets tekort kom. Ze is geweldig en heeft net zo vaak zin als ik. Soms komen we een nacht helemaal niet toe aan slapen. Beminnen we elkaar bijna continue.”
Wijnand smolt ineen bij de gedachte hieraan. Zoiets kende hij nog niet. Zoiets wilde hij zo graag leren kennen.
“Dus dacht ik dat het verlangen naar een jongen wel over zou gaan. Nee dus! Ik kwam bij jullie thuis en ontmoette jou. Niet dat ik meteen iets voor je voelde hoor maar toen we regelmatig met elkaar om begonnen te gaan kwamen die gevoelens weer terug. Ik begon me voor te stellen hoe het zou zijn om seks met je te hebben en toen in Center Parcs wist ik je zover te krijgen iets met me te doen. Ik pakte het voorzichtig aan, want eigenlijk had ik meteen al veel meer met je willen doen maar was gewoon bang dat je zou chillen en dan zou ik je kwijt zijn. En toen wij dat eerste hadden gedaan, voelde ik me zo intens gelukkig. Voelde ik me eindelijk volledig mens. Na al die jaren wist ik dat ik eindelijk mezelf was. Ik kan er verdomme toch niets aan doen dat ik zo ben? Ik heb mezelf toch niet gemaakt?” De laatste zinnen kwamen er met een snik uit. Hij verborg zijn gezicht in zijn handen en liet de tranen de vrije loop.
Wijnand wist niet wat hij doen moest. Moest hij troost bieden met het risico dat Geert en hij intiem zouden worden? Verrek toch ook, dacht hij bij zichzelf. Dit is mijn vriend en hij heeft me nodig. NU! Hij sloeg een arm om Geert heen en trok hem dicht tegen zich aan. Geert begon nog harder te huilen. “Kom op, Geert. Rustig aan maar. Alles zal wel goed komen.” Mooi gezegd, maar hoe precies wist Wijnand ook niet.
“Nee, alles komt niet goed want jij wilt mij niet,” sprak Geert tussen zijn snikken door.
“Ik heb er nooit bij stil gestaan dat er een ‘ons’ zou zijn, Geert!” Hij liet een hand door Geerts weelderige haardos glijden.
“Maar je verlangt wel naar me, of niet.” Hij keek Wijnand recht in de ogen en zag diens vertwijfeling. “Zeg dat ik het mis heb en ik ga meteen weg en kom morgen wel weer terug om je verder te helpen. Dan zal ik verder nooit meer aandringen!” Ineens was hij resoluut.
Wijnand wist niet wat hij moest zeggen. Zijn zwager had gelijk. Lag hij niet vaak ’s avonds in bed met zijn hand aan zijn stijve kling aan hem te denken? Net zo lang te rukken tot hij zijn geil op zijn borst en buik spoot? Maar dat was het niet alleen. Hij hield ook van Geert. “Maar, dat is denk ik … “ hij werd voorzichtiger in zijn bewoordingen en ging weifelend verder, “alleen maar lust en geen liefde.”
Geert keek hem recht in de ogen. “Dat durf je niet nog eens te zeggen, Wijnand,” zei Geert doodkalm.
En inderdaad, Wijnand sloeg zijn ogen neer en hield zijn mond. Geert sloeg zijn armen om Wijnand heen en trok hem tegen zich aan. Zijn lippen kusten de wangen van de jongen en toen hun lippen elkaar raakten, vonden ze elkaar in een passievolle tongzoen. Voor het eerst tongde Geert een jongen, zijn geliefde. Minutenlang hielden ze elkaar zo innig ineengestrengeld vast. Toen ze elkaar loslieten, snakten ze beiden naar adem.
“Oh, Geert! Eindelijk dan maar toch!”
“Ja, Wijnand. Eindelijk. Ik heb zo lang naar je verlangd. Zo vaak in mijn fantasie met je geknuffeld, je gestreeld, je bemint en genomen.” Hij legde Wijnand achterover in het gras en begon hem opnieuw te kussen. Zijn handen zette hij naast elkaar op het met modder besmeurde T-shirt en met een woeste schreeuw, scheurde hij het textiel kapot.
Wijnand keek op van de vurigheid van zijn zwager. Dit was bemind worden! Vol verlangen wachtte hij op wat komen zou. Zijn borst en buik werden verkend met de tong en lippen en Geert vergat niet een plekje. Hij kneep zachtjes in de tepeltjes en streelde de gespierde buik van zijn vriend. Hij maakte diens broeksknoop los en trok de korte broek en slip tegelijk naar beneden. Wijnands mannelijkheid wees trots omhoog, smachtend om bemind te worden. Geert streelde met de palm van zijn handen langs de schacht naar de kaalgeschoren ballen. “Hmmm,” kreunde Geert, “wat jij heb toch lekkere, kale kloten man! Scheer je ze?”
Wijnand knikte.
Geert nam de ballen een voor een in de mond en liet zijn tong erom heen spelen. Wauw, dit was heerlijk, dit was genieten.
Wijnand zuchtte en kreunde hard.
Geert liet een vinger ietsjes verder gaan en speelde in Wijnands spleet. Toen richtte hij zich op de paal en sloot er zijn lippen omheen. Ditmaal zou hij het goed doen. Ditmaal had hij geen instructie meer nodig. Geert wist hoe hij zijn zwager kon plezieren. De les zoveel jaar geleden was hij nog steeds niet vergeten.
Wijnand was te opgewonden om het zaad lang op te houden. Hij wilde gewoon te veel en te graag klaarkomen. Diep kreunend spoot hij zich leeg. Geert hield zijn mond gesloten om de kloppende en steigerende pik. Voor het eerst in zijn leven proefde hij het zaad van een ander. Een heerlijk gevoel dat hem nog geiler maakte dan hij al was. Hij likte Wijnands slap geworden piemel helemaal schoon en liet hem uit toen uit zijn mond glijden. “Kom, jongen, ik wil je gaatje zien!” zei hij.
Wijnand keek hem met een brede glimlach op zijn gezicht aan en ging op handen en knieën in het gras voor hem het zitten. Geert besprong hem niet meteen zoals hij die nacht voor zijn huwelijksdag gedaan had. Nee, hij wist uit hetgeen Wijnand de ochtend daarop hem had laten beleven dat er meer plezier uit zoiets te halen viel. Hij nam achter Wijnand plaats en begon diens strakke billen te strelen. Daarna speelden zijn vingers door de eveneens kaalgeschoren spleet en uiteindelijk bracht hij zijn tong er tegen aan. Wijnand kronkelde van plezier.
“Kom, op Geert! Neuk me, man!” riep hij uit.
“Nee, jochie ik wil je harder horen schreeuwen!” Hij duwde zijn tong tegen Wijnands aars en bracht het puntje zover als mogelijk naar binnen. Hij bewoog zich in de jongen heen en weer. Het gekreun werd harder en ook het geschreeuw.
“Verdomme, Geert! Neem me, anders kom ik nu al klaar!” Geert trok zijn broek uit, pakte een condoom uit zijn broekzak en trok die over zijn volle 25 centimeter heen. Hij zette de dikke, paarse eikel tegen het gaatje en zijn handen op Wijnands heupen. Met een flinke duw, bracht hij de eerste centimeters naar binnen. Zijn maatje kreunde en schreeuwde het uit.
“Doet het pijn?” vroeg Geert met grote ontzetting in zijn stem omdat dat niet de bedoeling was.
“Zeur niet, man! Ik heb je toch vaker gehad!” En inderdaad toen had Wijnand ook niet van pijn geschreeuwd, herinnerde hij zich. Reden genoeg dus om door te gaan. Met elke stoot, verdween zijn stamper verder naar binnen. En hij vond het heerlijk om te zien hoe zijn roede steeds verder in dat zalige kontgaatje van Wijnand verdween. Het wond hem zo enorm op. Toen zijn harige ballen tegen de lekker strakke billen sloegen begon hij met volle kracht in en uit het gaatje te rijden.
Wijnand kon het niet langer uithouden. Het pulserende gevoel van die reusachtige pik in zijn gat stuwde het zaad uit zijn ballen. Voor de tweede keer kwam hij klaar. Het zaad spoot uit zijn stijve op het gras en op dat moment voelde hij ook hoe Geert het condoom vulde. Hij had het niet zo lang volgehouden als de eerste keer dat hij hem neukte maar dat moest de opwinding van het moment zijn. Straks zou hij het nog wel eens dunnetjes overdoen, verwachtte Wijnand.
Geert trok zich terug en ging op zijn rug in het gras liggen.
Wijnand bleef nog een poos op handen en knieën zitten, proberende het heerlijke gevoel in zijn aars vast te houden.
Toen Geert wat bijgekomen was en hij Wijnand zo zag zitten, moest hij lachen.
“Lach je me uit?” vroeg Wijnand hem.
“Nee, natuurlijk niet maar je vraagt zo gewoon om nog een beurt!”
“Nou! en! Sophie heeft me verteld dat jij tot heel veel in staat bent, dus?”
“Dus je wilt nog een keer genomen worden?”
“Ja, Geert. Laat me maar eens zien hoe goed je bent!”
Meer uitnodiging had Geert niet nodig. Hij haalde het condoom van zijn pik en ging, om zijn pik tot volle glorie te laten brengen, voor Wijnand staan die het natte geval meteen in zijn mond nam. In een paar tellen was hij op volle sterkte en nam hij opnieuw plaats achter zijn vriend. Een tweede condoom werd gezocht en gevonden en vol overgave gleed hij het heerlijk strakke kutje van Wijnand binnen. Dit keer zou hij hem echt verwennen. Net was hij veel te vroeg gekomen maar nu zou er geen genade zijn voor die geile vent onder hem. Niet alleen een gevoel dat hij zich moest bewijzen dreef hem maar ook een gevoel van liefde dat hij nog nooit eerder had gekend. Daarom deed hij dit keer zijn best om er zo lang mogelijk over te doen. Geen geram maar heerlijk, langzaam in en uit glijdende bewegingen maakte hij. Wijnand genoot zo te horen ook. Zachte geluidjes ontsnapten aan zijn mond. Het leek op een soort gegiechel en Geert merkte gewoon dat de jongen het plezierig vond. Tijden bleef Geert in en uit gaan. Het gekerm van Wijnand werd heviger en na twintig minuten die een eeuwigheid leken te duren, knalde hij het zaad in het rubber. Opnieuw lag hij luid naar adem happend naast zijn vriend die zich nu ook naast hem uitgestrekt had.
“Wow, Geert! Zo lekker heeft nog nooit iemand mij geneukt, weet je dat?”
Die eerste nacht sliepen ze haast niet en Wijnand ervaarde wat het was om een nacht door te mogen brengen met iemand zo vol van verlangen naar een mannenlichaam als Geert. De rest van de week was een week vol liefde, passie, genieten en ook nog wat werken. De meeste tijd echter lagen ze in elkaars armen en waren ze bezig het elkaar naar de zin te maken. De vrijdag kwam echter steeds dichterbij en vooral Wijnand voelde dat als een domper. Geert bleef er echter laconiek onder. En op die laatste dag dat ze bij elkaar waren vroeg Wijnand hem ernaar. “Hé, laatste dag vandaag hè!”
“O, ja?”
“Ja, verrek, dat weet jij toch ook wel! Straks als Sophie thuis is, belt ze en ga je weer naar haar terug. En ben ik …”
“Nee, dan ben je me niet kwijt!” viel hij hem in de rede. “Zeg dat niet! Zeg dat nooit!”
Wijnand keek hem verbaasd aan. “Maar, dat kan toch niet anders. Je kunt toch nie… “
“Ja! Dat kan ik wel! Ik weet dat het heel vervelend voor Sophie klinkt, Wijnand, en geloof me het doet mezelf ook zeer maar ik wil niet meer zonder je. Ik zou gek worden als je me vertelt dat ik je nooit meer mag zien! Als ik nooit meer met je zou kunnen vrijen!”
“En dus bedrieg je Sophie? Sorry, beduvelen we samen Sophie?”
“Ja, er zit niets anders op, Wijnand.”
“Kun je er niet met haar over praten?” Hij zag het betrekkende gezicht. “Zou je het niet kunnen proberen?”
“Ik weet het niet, Wijnand. Ik had al zoveel moeite om het jou te vertellen. Ik durf het gewoonweg niet. Ik ben bang dat ik haar zal verliezen en dat wil ik niet. Maar ik wil jou ook niet verliezen!” Hij nam Wijnand ik zijn armen en kuste hem waar hij het lichaam van zijn zwager maar kon raken. De intimiteit lokte nieuwe hartstocht uit die ruw onderbroken werd door het gerinkel van de telefoon.
“Brugsma,” nam Wijnand kortaf op. Het was Sophie.
“Hé, broertje, alles goed? Hebben jullie wat kunnen maken van die puinhoop bij jou?”
Eigenlijk had hij meteen ‘ja’ moeten zeggen want alhoewel de tuin niet zo vergevorderd was, hadden hij en Geert er een mooie puinhoop van gemaakt. Hij had een relatie met de man van zijn zus. Kon het slechter?
Na het telefoontje ging Geert naar huis en bleef Wijnand alleen achter. Vol van gewetenswroeging ijsbeerde hij door het huis heen en weer. Verdomme! Waarom was hij dan juist verliefd geworden op Geert? Maar, vooral, waarom had hij deze week zich zo met hem uitgeleefd? Waarom had hij het niet meteen afgekapt, gezegd dat het niet mogelijk was iets met je zwager te hebben? Na vele uren tobben kwam hij tot de enig mogelijke conclusie dat hij ook niet meer zonder Geert kon.
De woensdag daarop kwam Geert ’s avonds langs en vierden ze hun liefde voor elkaar. Het was geweldig, het was groots, het was fenomenaal. De passie die zich tussen hen ontwikkelde vonkte aan alle kanten en gaf hen nieuwe energie om elkaar een tijdje te kunnen missen. Zaterdag in de middag was Geert er opnieuw. Ditmaal met het excuus dat de tuin nog niet helemaal af was. Toen Geert tegen zessen wegging sprak Wijnand de hoop uit dat de tuin nooit helemaal af zou komen. Vanaf dat moment kwam Geert regelmatig langs. Soms twee keer maar soms ook maar een keer in de week. Wijnand voelde zich zielsgelukkig met zijn relatie en zag uit naar elke ontmoeting met zijn vriend.
Toen Wijnand op een dag op bezoek was bij zijn ouders, was Sophie er ook. Zij had haar fiets naar de fietsenmaker gebracht en galant als hij was, bood Wijnand haar aan haar naar huis te brengen. In de auto vroeg ze hem: “Heb je nog met Geert gepraat in de vakantie dat hij bij jou was?”
“Hoe bedoel je?” probeerde Wijnand het onderwerp te vermijden.
“Nou, ik had je toch gevraagd of je met hem wilde praten?”
“O, ja. Ja, ik heb met hem gepraat maar er kwam eigenlijk weinig bijzonders uit.” Om haar niet verder te laten vragen, ratelde hij door. “Maar ik denk dat het wel eens iets te maken kan hebben met jullie kinderwens. Soms voelt een man zich dan op de tweede plaats gesteld ineens. De vrouw wil vaak als eerste een kind en de man krijgt dan vaak het idee dat er iets niet goed is met hem. Dat hij niet meer helemaal voldoet en zo. En verder is er dan natuurlijk ook nog het verantwoordelijkheidsgevoel dat hij krijgt. Straks is hij niet meer alleen verantwoordelijk voor de bescherming en zorg van zijn vrouw maar ook nog voor dat van een kind. En noem het maar rolpatroonbevestigend, maar zo ligt het nou eenmaal vaak wel met mannen.”
“Nou ik denk, dat je het niet helemaal goed hebt, Wijnand, want na die week bij jou is Geert helemaal veranderd. Hij is weer helemaal zichzelf en ik heb zelfs het idee nog iets meer dan dat. Alsof hij een laatste stukje van de puzzel die Geert heet, gevonden heeft. Echt! Hij is zo plezierig veranderd dat ik je alleen maar kan bedanken voor hetgeen er zich tussen jullie heeft afgespeeld die week!” Toen de auto stilhield voor het huis van Geert en Sophie drukte ze hem een kus op zijn wangen. Oh, God wat voelde hij zich een Judas!
De weken gingen voorbij en Wijnand leefde van het ene moment met Geert naar het andere toe. Dat waren de hoogtepunten maar meteen ook de dieptepunten in zijn leven. Het was heerlijk om met hem samen te zijn maar ook weer vreselijk als Geert wegging. De naderende vakantieperiode baarde hem echter grote zorgen. Zijn zus en haar man waren namelijk echte vakantiegangers en in de zomervakantie gingen ze meestal vier weken achtereen weg. En Wijnand vroeg zich wanhopig af of hij wel zo’n lange tijd zonder zijn zwager kon.
Wijnand was echter niet de enige die tegen de zomervakantie opzag. Ook Geert had zich hetzelfde al afgevraagd: ‘Zou hij vier weken zonder Wijnand kunnen?’ Er zat echter niets anders op en daarom reisde hij eind juli met Sophie af naar hun vaste vakantieplek in Zuid-Frankrijk. Daar gingen ze nu al jaren naar een schitterend mooi huisje in een prachtige omgeving. Van zonsopgang tot zonsondergang was het daar volop genieten en ook de nachten brachten de twee zoals altijd genietend van elkaar door. Sophie was in haar element en Geert ook, zo leek het tenminste. De eerste weken ging het prima maar toen de derde week aanbrak, kwam op een nacht zijn nachtmerrie weer terug. Het hevige verlangen naar Wijnand openbaarde zich in een gigantische angstdroom en verward vocht hij in zijn slaap met zijn verlangens. Sophie werd wakker van zijn lawaai en probeerde hem, uit de buurt van zijn maaiende armen blijvend, voorzichtig wakker te maken. Toen hij eindelijk tot rust kwam, was zijn hele lijf nat van het angstzweet en durfde hij niet de blik van Sophie te weerstaan.
“Alles goed,” vroeg ze hem.
“Ja, het gaat wel weer.” Hij wilde uit bed stappen maar Sophie pakte hem bij zijn arm beet.
“Geert, vertel me alsjeblieft wat er aan de hand is!”
“Er is niets, helemaal niets. Het gaat wel weer over.” En zonder haar nog aan te kijken liep hij naar de douche waar hij ijskoud water over zijn lijf plensde in de hoop zijn bonkende hart tot bedaren te brengen. Minutenlang stond hij daar en zachtjes begonnen de tranen over zijn wangen te lopen.
De dag daarop was een heel erg mooie dag net zoals alle voorgaande en toen het avond werd, liepen Geert en Sophie met een picknickmand naar een van hun favoriete plekjes; een met gras bekleed plateautje omringd door hoge bomen vlakbij een steile afgrond vanwaar ze een prachtig uitzicht hadden over het dal. Daar aangekomen, pakten ze de spullen uit, zetten zich op het kleed neer en zaten ze dicht bij elkaar te genieten van de langzaam maar zeker ondergaande zon. “Geert ik wil je wat vragen maar ik wil dat je me beloofd dat je me eerlijk zult antwoorden,” verbrak Sophie de stilte tussen hen.
“Oké, vraag maar.”
“Heb je een verhouding?”
Geerts hart sloeg over en inwendig verteerden de vlammen hem. Hoe moest hij hierop reageren. Duizenden uitvluchten schoten in dat ene moment door zijn hoofd maar hij verwierp ze allemaal. Hij zou eerlijk zijn. “Ja. Maar het is niet wat je denkt.”
“Wat! Je hebt een relatie maar het is niet wat ik denk! Wat moet ik er dan van denken?” Woest duwde Sophie de arm van Geert van haar schouder. Ze stond op en keek op hem neer. Ze wilde gaan praten maar haar man was haar voor.
“Sophie, ik had kunnen liegen maar je wilde dat ik eerlijk zou zijn. En ik wil niet langer oneerlijk tegenover jou zijn. Geef me nu alsjeblieft ook de kans om het te proberen je uit te leggen. Alsjeblieft,” smeekte hij.
Sophie keek nog steeds met woeste ogen op hem neer. Haar man bedroog haar en vroeg nu om het uit te mogen leggen. Viel er iets uit te leggen! Was hij haar niet gewoon ontrouw geweest! Moest ze naar zijn uitleg luisteren! Langzaam bedaarde de woede in haar en toen ze de smekende blik in de ogen van Geert zag, zette ze zich langzaam weer neer op het kleed.
“Dank je wel dat je bereid bent om naar me te luisteren. Wat ik ga vertellen is voor mij niet gemakkelijk en het zal ook zeker voor jou niet gemakkelijk worden. Ik heb het ooit nog maar een keer aan iemand verteld en dat vond ik toen al vreselijk moeilijk maar deze keer wordt het waarschijnlijk alleen maar moeilijker omdat ik jou verdriet heb gedaan en zal doen door eerlijk te zijn. Maar alsjeblieft, probeer naar me te blijven luisteren en zet je hart niet meteen al na de eerste woorden dicht.”
“Wie is het!” vroeg ze bits.
“Het is Wijnand.”
“Wat? Heb je een relatie met mijn broer?” De tranen sprongen haar in de ogen en snikkend maar ook woest riep ze uit: “Hij heeft jou verleid tot dat soort praktijken die week!”
“Nee. Alsjeblieft, Sophie, zo is het niet. Luister naar me. Alsjeblieft?”
Sophie huilde nog steeds zachtjes maar beloofde te zullen luisteren en dat nam ze zich ook voor. Als het dan niet zo was zoals zij dacht, wilde ze nu ook weten hoe het dan wel zat.
Geert koos zijn woorden voorzichtig en met zorg en vertelde met horten en stoten het verhaal zoals hij dat ook aan Wijnand had gedaan. Zijn hart bonkte tijdens het verhaal in zijn keel en regelmatig probeerde hij oogcontact met Sophie te zoeken maar zij wilde en kon dat waarschijnlijk niet. “In die week,” zo besloot hij zijn verhaal, “heb ik Wijnand overgehaald om een relatie met mij te beginnen. Mijn verlangen naar een man, naar Wijnand, kon ik niet langer onderdrukken. Je kent mijn angstdromen, hebt zelf gemerkt dat ik langzaam veranderde en ik wilde mezelf weer zijn. En wilde ik volledig mezelf zijn, dan moest ik ook die laatste stap zetten en het aandurven om iets met hem te hebben. Wijnand weigerde in het begin pertinent zoals hij, dat zei ik al, eerder steeds gedaan had. Hij was bezorgd om jou en jouw welzijn. Uiteindelijk heb ik hem over het randje geduwd en vanaf die week hebben we regelmatig seks met elkaar als ik bij hem ben. Maar het is meer dan seks alleen. Daar gaat het mij niet alleen om. Er is sprake van echte liefde tussen ons.” Hij stopte en richtte zijn blik op een plek diep in het dal.
Sophie had haar oren en hart opengehouden toen Geert zijn verhaal vertelde. Vol verbazing had zij het aangehoord en voor haar waren geheel nieuwe dingen aan het licht gekomen. De biseksualiteit van haar man verbaasde haar volkomen. Nooit had zij dit aan hem gemerkt maar misschien viel zoiets ook wel helemaal niet te merken! Maar ook het feit dat biseksualiteit echt bestond was nieuw voor haar. Ze had het altijd afgedaan als iets pervers. Iets wat mannen en vrouwen deden die nooit genoeg van seks kregen en dan maar elke gelegenheid en persoon aangrepen om seks mee te hebben. Maar dat zoiets ook zulke problemen mee kon brengen als Geert haar beschreven had, had ze nooit geweten. Het bleef heel lang stil en de zon was allang onder toen ze eindelijk haar mond opende. “Geert?”
“Ja?” Hij richtte zijn blik van het verre punt in het dal dat hij allang niet meer kon zien op zijn vrouw.
“Ik ben heel blij dat je het mij verteld hebt en dat je eerlijk geweest bent. En heb nooit enig idee gehad van de strijd die jij in je binnenste hebt moeten voeren en dat spijt me. Misschien had ik het eerder moeten merken, dan had ik je wellicht kunnen bijstaan. Nu heb je die strijd helemaal in je eentje moeten voeren en dat doet me verdriet.”
“Sophie, dat ligt toch niet aan jou? Ik had eerder mijn mond moeten opentrekken. Voordat ik in elk geval iets als een relatie begon met iemand. Het ligt niet aan jou maar aan mij. Als je van me wilt scheiden, begrijp ik dat volkomen. Ik heb altijd van je gehouden, Sophie, en zou het vreselijk vinden als ik je kwijt raak maar kan me voorstellen dat je me niet meer moet na hetgeen ik verteld heb. Het zal je echter aan niets ontbreken. Ik… “
“Geert, houd toch eens je kop, man! Laat mij nou eens praten, wil je?”
Verbaasd keek Geert haar aan. Even dacht hij een glimlach om haar lippen te zien maar dat moest verbeelding zijn. Toch?”
“Ik wil niet van je scheiden, Geert! Ik houd te veel van je om je kwijt te raken. Vanaf het allereerste moment heb ik altijd vreselijk veel van je gehouden en had ik niet gemerkt dat jij ook zo veel van mij hield, dan was ik nooit iets met je begonnen. Weet je nog die avond dat je voor het eerst bij ons thuiskwam? “
Geert knikte.
“Toen je me thuisbracht, ben ik nog even langs Wijnand gegaan op zijn kamer. We hadden het erover hoe mooi je was en ik zei toen heel filosofisch: ‘Hij is veel meer dan alleen een knap stuk. En juist al die andere dingen in hem trekken me aan.’ En dat was 100% waar. Tuurlijk was en ben je gigantisch knap maar daarom heb ik je niet genomen. Je had gewoon iets dat me geweldig aantrok. Iets dat niet onder woorden te brengen was. Is. Ik heb je toen genomen om wie je was. Niet om hoe je eruit zag. En nu blijkt dat je nog meer in je had dan ik ooit vermoedde, laat ik je heus niet vallen.” Ze schoof naar hem toe en sloeg haar arm om zijn brede schouders. “Geert, ik houd nog steeds even veel van je. Misschien nog wel meer. En begrijp nu dat je voldoende liefde in je hebt om zowel mij als Wijnand lief te hebben.” Ze drukte een kus op zijn lippen die hij beantwoordde door zijn lippen langzaam vaneen te doen. Hartstochtelijk kusten ze elkaar daar op dat kleine groen plateautje in die donkere nacht. “En Geert, weet je wat?”
“Nou?”
“Ik wil een kind van je! NU!”
***
Wijnand keek vol verwachting uit naar de terugkomst van Geert en Sophie en was reuzeblij toen er eindelijk een telefoontje kwam dat ze weer thuiswaren. Nu zou Geert zeker niet zo lang wachten voordat hij langskwam. Verbaasd keek hij echter op toen die avond Geert niet alleen maar samen met Sophie kwam. Sophie nam meteen het woord toen ze binnen was.
“Dag, broertje, alles goed met jou?”
“Ja, met jullie ook zo te zien! Lekker bruin! Veel bloot in de zon gelegen zeker hè? Is heel slecht voor je huid hoor. Dat weet je toch wel!”
“Maar wel lekker geil,” antwoordde Sophie.
“Sophie toch!” berispte Wijnand haar plagerig.
“Zeg hoe is het met je tuin? Komt die nog af want iedere keer die man van mij lenen vind ik wel bezwaarlijk hoor zo langzamerhand.” Geert en Sophie keken elkaar lachend aan en Wijnand was echt verbaasd.
“Zeg, is er soms iets dat ik moet weten?”
“Ja,” antwoordde Geert.
“Ach nee, joh, laten we hem nog even lekker pesten,” fleemde Sophie. Ze zag dat Wijnand het spoor nu helemaal bijster was en besloot het hem uit te leggen. “Lieve Wijnand, ik ben blij dat jij Geert hebt opgevangen toen hij het zo moeilijk had met zijn biseksualiteit en ben heel blij dat hij jou gekozen heeft als zijn partner.”
De vlammen sloegen Wijnand uit en met een rood hoofd en zijn mond wagenwijd open zat hij daar in zijn stoel. “Maa… “
“In de vakantie heeft ze me gevraagd open kaart te spelen,” lichtte Geert toe, “en toen heb ik eindelijk gedaan wat jij me al vaker gevraagd had. Ben ik eindelijk eerlijk tegenover haar geweest.”
“En jij bent niet … “
“Nee ik ben niet boos,” antwoordde Sophie. “Eerst wel natuurlijk omdat het gewoon een hele schok was om zoiets te horen. Maar na de uitvoerige uitleg van Geert ben ik gewoon heel blij dat hij eindelijk volledig gelukkig kan zijn. En vind ik het geen probleem dat ik hem af en toe met mijn broertje moet delen.”
“Met je broer bedoel je,” zei Wijnand.
“Nee, ik blijf je gewoon mijn broertje noemen. Nee, alle gekheid op een stokje. Ik weet dat Geert het er vreselijk moeilijk mee gehad heeft en dat het bij hem geen flauwekul is. Die geaardheid heeft hij nou eenmaal en die neem ik op de koop toe.” Glimlachen verschenen op de gezichten van alle drie. “Als jullie nu maar niet denken dat we trioseks gaan doen want daar doe ik dus niet aan me hoor!” Luid werd er gelachen en het ijs was gebroken. Toen Sophie en Geert die avond weg zouden gaan, stelde Sophie voor dat Geert die nacht zou blijven. Maar zowel Geert als Wijnand wilden daar niets van weten.
“Nee,” zei Wijnand, “zo doen we dat niet. “De nachten is hij gewoon bij jou en van jou. Ik heb mijn andere momenten met hem.” Geert sloot zich daar volledig bij aan.
***
Die nacht van openbaring in Frankrijk bracht voor Sophie inderdaad haar gewenste zwangerschap. Het zaad van Geert was niet op de rotsen gevallen maar had iets moois verwekt. Alles verliep voorspoedig en toen het tegen half december liep, had ze al een aardig buikje. De eerste kerstkaarten kwamen binnen maar een brief trok Wijnands aandacht. Hij opende hem en begon te lezen.
---
Beste Wijnand,
Eindelijk laat ik dan weer eens iets van me horen.
Ik weet het is lang geleden maar je moet maar denken het komt uit een goed hart! Echter ik wil niet te veel schrijven want anders hebben we straks niets meer te bepraten. Met straks bedoel ik heel binnenkort want ik ben van plan om de Kerstdagen door te brengen in Nederland en graag zou ik jou dan willen zien.
Als je dit wat lijkt, laat het me dan even weten.
Groeten,
Tim
---
Wordt vervolgd …
Reacties zijn van harte welkom op de site waar dit verhaal legaal geplaatst is maar ook via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk
©Lucky Eye, augustus 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.