Deel 8
“Hoe heb je dit allemaal in gedachten Roos?”
“Wat bedoel je Niek?”
“Nou, je vertelt me niks, ik hoef niks te betalen, ik hoef niet op te passen. Ben ik wel de vader?”
Ze blijft stil en mompelt zachtjes wat. Dit bevalt me niet. Ik krijg het gevoel dat er meer aan de hand is dan ik zelf kan beseffen.
“Wat zei je Roos?”
“Ik moet wat vertellen. Maar je moet nog even met mij meewerken als je wil?”
“Wat?” Is het enige wat ik uit kan brengen.
“Het kind is niet van jou, maar van Eduard.”
Eduard. Haar buurman? De buurman doe vijftien jaar ouder is dan Roos?
Ok dus. Dat is toch stiekem een hele verlichting op mijn al veel te zware schouders.
“Hoezo Eduard? Hoe lang gaat dit al zo? Moet ik voor jullie liegen? Ik snap hier helemaal niks van. Hoe kan je mij dit aandoen?” Komt de stortvloed aan vragen uit mijn mond.
“Als zijn vrouw er achter komt is hij alles kwijt. En dan kan hij mij niet helpen met het kind.”
“We willen je graag vragen ons te helpen. Wij zullen je daar veel voor betalen.”
“Hoe dan?” Vraag ik Roos.
“Jij moet Pim aangeven als jouw kind en de eerste verantwoordelijkheid nemen. En Eduard wil je daar tienduizend euro voor geven.”
Ik kijk haar raar aan en besef mij dan dat ze een gigantische grote gunst aan mij vragen. Geef ik mijn leven op door met haar mee te gaan of kies ik voor mezelf en mijn eigenlijk leuke leven met AJ.
Kut AJ. Daar moet ik mee praten. Mijn vader. Daar moet ik mee praten. Ik hoor mijn moeder al gaan als ze er achter kom dat ik voor geld iets doe wat niet kan. Haar sociale leven stort in elkaar.
“Wanneer moet je dit weten?” Vraag ik aan Roos die mij gespannen aan kijkt.
“Morgen.”
“Ik ben morgen om twaalf uur bij je. Ik moet hier over denken.”
Ik rijd naar het kantoor van mijn vader en vertel hem het hele verhaal. Hij luistert rustig en vraagt of ik geld nodig heb.
Typisch mijn vader. Geld zat. En als ze er niet meer zijn is toch alles voor mij. Dus om nu al te sponsoren vind hij niet erg. Zolang mijn moeder het maar niet te weten komt.
Thuis bij AJ vertel ik het bijzondere verzoek van Roos.
AJ is teleurgesteld dat ik niet de vader van het kind ben. Stiekem had hij het wel leuk gevonden om vader te worden en met mij een gezinnetje te stichten.
Alleen kan die jongen soms ook weer aan andere denken. Hij stelt me dan ook de vraag wat er gebeurt als ik het wel doe. Moet ik dan ook dingen met het kind doen? Ben ik er dan ook financieel verantwoordelijk voor?
AJ komt terug uit de keuken met een fles wodka en 2 blikken bier. Hij begint me te kennen.
Na twee biertjes en twee wodka voel ik mij sterk en besluit naar het café te gaan. Ik pak mijn vriendje vast en neem hem mee.
Hans kijkt me vreemd aan als ik binnenkom met mijn knul. Dit is de eerste keer dat hij ons samen in de bar ziet.
“Jij bent echt verliefd zeker dat je hem meeneemt?”
“Hou je kop oele.” Zeg ik tegen Hans met een grote grijns.
Samen gaan we in een hoekje zitten en hebben we het over Pim. En zijn toekomst.
Ik besluit om open kaart te spelen tegen Hans. Hans weet altijd raad met dit soort dingen.
“Ze kan zelf ook aangifte doen. En dan met vader onbekend. Of haar ouders.” Zegt Hans al fronsend naar me.
Na twee uurtjes kijkt AJ mij aan met een kop die mij al aan het uitkleden is.
Nog geen half uur later liggen we in bed en zuig ik gulzig aan zijn piemel.