Een verhaal van Lucky Eye
Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval.
©Lucky Eye, augustus 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.
SPOREN VAN LIEFDE
Hoofdstuk 1
Met verende tred liep Jan Vogelzang door de gangen van de school van het lokaal waar hij zijn laatste uur had gegeven naar de personeelskamer. Het zat er op voor deze week en het vooruitzicht van een weekend en daarna een heerlijke week met Havo-5 op Ameland maakte hem helemaal vrolijk. Glunderend stapte hij dan ook de personeelskamer binnen.
“Ja, bofkont. Jij hebt maar mooi mazzel de volgende week,” zei zijn collega Hendriks. “Ze voorspellen het prachtigste weer man.”
“Ja, je moet maar het geluk hebben om mentor van Havo-5 te zijn,” reageerde Jan laconiek. En inderdaad velen benijdden hem vanwege die positie. Havo-5 was dan ook een bijzondere klas. Een klas met doodgewone jongens en meisjes, 26 in totaal waar alle doodnormale dingen voorvielen maar waar ook altijd ontzettend veel gepraat werd. En dan niet in de termen van lesverstorend geklets maar serieus. Was er eens gedonder dan werd dat in de groep uitgepraat. Er waren enkele vaste leiders die meestal het voortouw namen maar af en toe kwam ook vanuit onverwachte hoek ineens iemand naar voren. Er waren de groepjes rond die leiders maar het kwam nooit voor dat ze elkaar te lijf gingen. Bovendien was Havo-5 een heel homogene groep. De klas was vijf jaar geleden eens begonnen en de samenstelling was in de loop der jaren alleen maar gewijzigd door verhuizingen. Nooit was er een van de leerlingen blijven zitten. En dat tekende natuurlijk ook de groep. Inderdaad, Jan beschouwde zijn mentorschap van Havo-5 als een voorrecht. En volgende week zou hij met die groep, op initiatief van die groep, een week doorbrengen op Ameland. In het derde jaar was de groep daar ook geweest maar nu vlak voor de examens wilden de leerlingen graag nog een keer met z’n allen uit. De lerares muziek ging mee als tweede begeleider.
“Zeg, denk je dat het een goede keus is geweest om Hanneke mee te vragen?” merkte Ravenburger, de oudste van het lerarencorps op.
“Nou zeg!” schoot Jantine Bilderdijk uit haar slof, “gaan we roddelen hier op de late vrijdagmiddag?”
“Nou, nee zo bedoel ik het niet maar ze is nogal warrig en heeft zo weinig overwicht.”
“Nou en,” bekte Jantine terug.
“Nou, rustig, mensen. Hanneke gaat mee omdat Havo-5 dat graag wilde. Ze vinden haar een leuke lerares en zeg nou zelf, ze is toch ook een prachtmens!” Iedereen moest daar mee instemmen.
“Zeg, Geert,” zei ineens een van de andere aanwezige leerkrachten, “ik geloof niet dat leerlingen hier zo maar naar binnen mogen lopen.”
“Nee, meneer. Maar ik heb diverse keren geklopt maar u was waarschijnlijk zo druk met elkaar aan het praten dat u dat niet gehoord hebt.” Geert Meijer was een van de leerlingen van Havo-5. Een van de eerder genoemde leiders. Een jongen van bijna 1.90 meter lang met lang, lichtblond krulletjes haar, een mooi gezicht en ook voor de rest een echt goed uiterlijk. De leraar lichamelijke oefening was altijd zeer te spreken over de jongen. Hij deed dan ook veel aan sport en haalde voor dat vak in elk geval altijd goede cijfers. Geert lag goed bij de meisjes en zijn hobby, zanger bij een rockbandje, speelde daarbij een grote rol.
“Nou, wat wil je, Geert, zeg het maar.”
“Ik wilde graag even iets in het vakje van mevrouw Jansen leggen. Mijn werkstuk.”
“Oh, zeker weer net op tijd hè, Geert!” merkte Ravenburger op.
“Ja, meneer. Zoals altijd lever ik mijn spullen keurig op tijd in.”
De anderen onderdrukten een lach. De leerling kreeg toestemming en verdween zo snel mogelijk weer uit de personeelskamer.
“Maar denk je nou echt dat Rogier Holtrop volgende week zonder zijn weed kan,” begon Ravenburger opnieuw.
“Hij zal wel moeten, Hans, want anders gaat hij meteen terug.”
“Ik denk ook niet dat je je over dat soort dingen zorgen hoeft te maken, Jan. Havo-5 is een sterke club die de normen en waarden binnen de groep aardig zelf weten te hanteren. Mocht Rogier over de schreef gaan dan hoef jij hem niet op de boot te zetten, dat doen ze zelf wel,” merkte Jantine lachend op. En inderdaad zo zou het waarschijnlijk gaan. Zo was Havo-5 nou eenmaal. Geen knapenkoortje maar wel afspraak is afspraak en gaat iemand zijn boekje te buiten dan wordt hij of zij daar meteen op aangesproken en moeten de consequenties gedragen worden.
***
Wijnand (1.83 m/70 kg/16 jaar/groene ogen/halflang pikzwart haar met een scheiding in het midden) schaamde zich dood. Zijn ouders en zijn zusje, die een paar klassen lager zat, stonden hem uit te zwaaien. “Gênant, vind je niet,” merkte hij op tegen zijn buurman.
“Ach, wees blij dat er iemand je uit komt zwaaien, man. Die van mij hebben nooit tijd daarvoor. Ik wou dat ze hier waren.” Tim draaide zich van het raampje weg en keek naar zijn schoenen.
Wijnand voelde zich een ontzettende oen dat hij dit onderwerp aangesneden had. Tims ouders lagen in een scheiding en iedereen vreesde het ergste. Zijn vader was gevallen voor een veel jonger meisje en zij had hem het hoofd behoorlijk op hol gebracht, zoals dat dan zo heet. Tim was de ‘studie’ van de klas maar de leraren vreesden dat hij door al dit gedoe het best wel eens moeilijk zou kunnen krijgen met het examen. “Heb je er zin in?” vroeg Wijnand weifelachtig.
“Ja,” zei Tim met een diepe zucht. “Ik hoop dat ik eventjes thuis kan vergeten. Lekker uitwaaien op het strand, lekker zwemmen.” Voorzichtig brak er een glimlach door op zijn gezicht. “Echt, Wijnand, ik heb er reuze zin in.” De glimlach werd breder en Wijnand lachte naar hem terug.
***
De reis verliep zonder veel problemen. Een korte pauze onderweg en na twee uur stonden ze te wachten bij de veerboot. Rogier zat op de kadewand en rookte een sigaret. Geert kwam naast hem staan. “Zeg, Rogier, ik neem aan dat dat een gewoon shaggie is toch?”
Rogier keek naar hem op en reikte hem de sigaret aan.
“Nee, ik hoef het niet te proberen. Ik blijf liever gezond. Maar je kent de regels die we met elkaar hebben afgesproken. Ik wilde je er alleen maar even aan herinneren.” Hij draaide zich om en liep terug naar de groep. Rogier was een eenling en niet een gemakkelijk figuur. Altijd was er gedoe met hem en regelmatig hadden zijn ouders hem al van het politiebureau moeten halen voor allerlei zaken. Geert wilde dat het een leuke week zou worden en was nu gerustgesteld. Rogier zou zich weten te gedragen al bleef hij sociaal contact zoveel mogelijk vermijden.
***
De twaalf jongens en veertien meiden van de groep betrokken hun respectievelijke slaapzalen onder het uiten van felle, goed gespeelde, protesten dat ze niet bij elkaar mochten slapen. Echt spel natuurlijk want dat hadden ze heus vooraf wel geweten maar het uittesten van de leiding is voor jongeren op die leeftijd al voldoende natuurlijk. Meteen schoot ieder uit zijn kleren en in zijn zwemkleding om de weg naar het strand te zoeken. De locatie waar ze verbleven lag vlak achter de duinenrij. Het was slechts een paar minuten lopen naar het strand. De temperatuur was lekker warm maar toen de eersten hun tenen in het zeewater waagden, werden er toch ijselijke kreten geslaakt. Ja, half april is het zeewater nog niet echt op temperatuur. Veel gezwommen werd er die eerste dag dus niet maar des te meer lui gelegen in de zon. Ook Hanneke Reiziger en Jan Vogelzang hadden zich bij de groep gelegd om bij te kleuren. Samen hadden ze afgesproken dat ze deze week vooral wilden genieten. Niet al te veel verplichte kost. Geen echte lesopdrachten en zo, maar vooral genieten. Maar de groep had zelf toch wel enige structuur aangebracht. In diverse groepjes hadden ze opdrachten en spelletjes bedacht om de tijd door te brengen. Want hele dagen aan het strand liggen, was nou ook niet de liefhebberij van iedereen. Elke avond was er natuurlijk muziek en dansen en regelmatig werden de discodreunen afgewisseld met een spel. Geert liet elke avond een van zijn eigen liedjes horen waarbij hij zichzelf begeleidde op zijn gitaar of gebruik maakte van een tape. Ook Rogier had op een avond een spel. Hij had het zelf bedacht en het ging erom dat de deelnemers aan de geur verschillende soorten weed zouden kunnen herkennen. Jan en Hanneke hadden even gefronst maar het spel toch door laten gaan. De hele week bleef het weer mooi en elke dag kon afgesloten worden met een lange avondwandeling door de duinen en over het strand. Er was geen vuiltje aan de lucht tot die donderdagmiddag.
Het was bloedheet die dag en velen waren na de ochtend op het strand rondgehangen te hebben weer teruggegaan naar de boerderij. Wijnand liep wat doelloos rond. De meiden waren bezig met een spelletje beach volleybal en Geert, Rogier, Jochem en Hans keken toe. Ook Hanneke en Jan waren toeschouwers. Wijnand had ook een tijdje staan kijken maar iets had hem doen besluiten naar binnen te gaan. Toen hij de boerderij binnenkwam viel hem de stilte op. Voor de deur naar de bovenverdieping waar de slaapzaal van de jongens was, stond Bert. Een gespierde jongen met meer spieren dan hersens zeiden ze wel eens tegen elkaar.
“Hallo, ik wil graag even naar boven. Mag ik er langs?” vroeg Wijnand.
“Nou? Lijkt me beter van niet. Wacht maar eventjes.”
Wijnand was gealarmeerd en drong aan. “Kom op, Bert, doe niet zo moeilijk, man, ik wil naar boven ik moet iets ophalen!”
“Oké,” zei Bert, “misschien mag je wel meedoen?”
Meedoen? De alarmbellen rinkelden luider in Wijnands hoofd. Wat was er toch aan de hand. Toen hij bovenkwam, begreep hij het. In de hoek van de slaapzaal stonden vijf jongens met de broek op hun enkels om iemand heen. Gerard kreunde hard met zijn hoofd in zijn nek en zijn hand in de haardos van Tim. Hij liet zich door hem pijpen. Gezien de harde greep van Gerard op de haren van Tim en de anderen om hen heen begreep Wijnand meteen dat dit niet vrijwillig gebeurde. “Hé, wat gebeurd er!” riep Wijnand.
“Niet zeuren, Brugsma, of wil je ook meedoen?” merkte een van de anderen op.
Wijnand kwam dichterbij en schatte zijn kansen in. Zouden al die uren les in jiu jitsu en karate dan eindelijk van pas komen? “Ja, ik wil wel meedoen maar dan aan de kant van Tim!” Bliksemssnel werkte hij zich met een paar elleboogstoten en schouderduwen door het cordon om het tweetal heen. Een harde, goed gerichte mep tegen de biceps van Gerard ontlokte een kreet van pijn aan zijn mond en zorgde ervoor dat hij Tims haren losliet. Wijnand drukte Tim naar achteren en posteerde zich tussen hem en zijn belager in. “Zo, nu is het in elk geval ietsjes eerlijker. Twee tegen vijf is beter dan zoals het zo net was!”
“Je bent een sukkel, Wijnand,” beet Gerard hem toe. “Het is zijn eigen schuld!”
“Oh, ja? En vertel mij dan eens waarom?”
“Hij gluurt naar alle jongens als hij douchet,” merkte Richard op.
“Gut, heb jij ook gekeken dan, Richard? Wat is daar nou mis mee! Doet iedereen toch wel eens en bovendien valt er bij jou verrekte weinig te zien, man!”
De jongens werden zich bewust van hun blote onderlijven en trokken hun broek op.
“Hij is een flikker!” riep Angelo.
“Oh, ja. Dat weet jij en daarom moet hij jullie maar bedienen?”
“Vraag het hem zelf dan!”
“Oké. Met zijn ogen gericht op de vijf sprak hij tot Tim: “Tim heb jij homoseksuele gevoelens?” Netjes geformuleerd in elk geval. Beter dan het woord flikker te gebruiken.
“Ja,” verzuchtte Tim.
Even was Wijnand uit het veld geslagen en allerlei gedachten schoten door zijn hoofd. Heel eventjes liet hij zijn verdediging zakken maar toen hij zag dat de vijf op hem toe kwamen, trok hij die snel weer op.
“Zie je wel, zie je wel,” echode Angelo.
“Oké. Duidelijk, en eerlijk bovendien. Ik had geloof ik in zo’n situatie gigantisch gelogen maar Tim hier blijft eerlijk. Maar dat is toch nog geen reden om misbruik van hem te maken.”
“Hij vond het lekker!” sprak Gerard. De anderen begonnen te lachen.
“Oh, en daarom hield jij hem zo stevig vast zeker.”
“Ja, hij houdt wel van een beetje SM geloof ik.”
“En had je hem ook nog willen neuken of zo?”
“Gut, Wijnand, je brengt me op ideeën,” lachte Gerard schamper.
“Je bent een gore klootzak, Gerard, en jullie ook. Allemaal! Maak dat je wegkomt!” Wijnand zag dat ze aanstalten maakten om weg te gaan en draaide zich naar Tim toe. De uitdrukking op diens gezicht en het gevoel van dreigend gevaar waren tekenen genoeg. Snel bukte hij zich. Snel genoeg om de maaiende rechterarm van Gerard te ontwijken. Een elleboogstoot in diens maag deed de geniepige aanvaller ineenkrimpen waarna een tikje met de vlakke hand tegen zijn voorhoofd voldoende was om hem ter aarde te laten storten. “Nog meer liefhebbers?”
De vier namen hun vriend mee en taaiden af. Voetstappen op de trap deden hen nog sneller hun plaats opzoeken.
Jan Vogelzang kwam de trap opgelopen gevolgd door de andere jongens. “Wat is er aan de hand?” wilde hij weten.
“Niets meneer,” antwoordde Wijnand. “Alles is al geregeld.”
“En jij bent verantwoordelijk genoeg om hetgeen hier gebeurd is op je te nemen?”
“Ja, meneer.”
“Als er iets is dat ik moet weten, neem ik aan dat je ook verantwoordelijk genoeg bent om het mij te zeggen!”
“Zeker, meneer.” Wijnand bleef onder de strakke blik van Jan ijzig kalm. Jan ging weer naar beneden en ook alle andere jongens. Alleen bleef hij met Tim achter. “Was het erg?”
“Ja.”
“Was je bang?”
“Ja, heel erg. Wat ze me lieten doen viel nog wel mee maar ik was bang dat ze verder zouden gaan. Dat het daar niet bij zou blijven.”
“Kan ik me voorstellen.”
“Ik ben blij dat je mij geholpen hebt.”
“Daar heb je toch vrienden voor?”
“Jawel, maar zo goed bevriend zijn we niet eens en niet iedereen zou dat gedaan hebben.”
“Ik wel. Laten we het daar maar op houden. Ga je mee naar het volleybal kijken?” Samen liepen ze de trap af naar beneden. De rest van de middag bleef het rustig. Wijnand regelde met Frans, die naast Tim sliep, dat ze van bed zouden ruilen. Frans had ondertussen, net als bijna alle anderen, vernomen wat er gebeurd was en vond het geen probleem.
***
Toen ze die avond hun laatste avondwandeling maakten, liepen Tim en Wijnand helemaal achteraan in de groep. Geert liet zich afzakken en kwam tussen hen in lopen. “Hé, Tim, alles weer oké?”
“Ja hoor. Prima.”
“Zeg, Brugsma ik heb gehoord dat je Gerard flink op zijn donder hebt gegeven.”
“Dat is flink overdreven. Ik heb hem welgeteld drie keer geraakt.”
“Maar wel voldoende om hem tegen de grond te krijgen en dat is iets dat nog nooit iemand is gelukt! En hoe voelde dat?”
Wijnand glimlachte. “Niet bijzonder, Geert. Het is gewoon jammer dat er in onze groep zoiets moest voorvallen.”
“Ja, ik begrijp wat je bedoelt.” Zwijgend liepen ze verder. “Ik vond het trouwens verrekte moedig van jou,” zei hij tegen Tim, “dat je onder de bedreiging van die vijf durfde te vertellen dat je homo was. Knap hoor!”
Tim haalde zijn schouders op. “Het moest er toch eens van komen, niet dan?”
“Jawel,” zei Wijnand, “maar je verraste mij totaal, man.” Hij lachte naar Tim.
“Ja, en vele anderen ook denk ik,” viel Geert bij. “Hé, zeg eens. Wie vind je de leukste jongen van de groep?”
“Jou!” lachte Tim.
Geert sloeg een arm om hun beider schouders en schaterend liepen ze verder door de donkere nacht.
***
De vijf probeerden verder niets meer. Maar de homogeniteit in de groep was voorgoed verziekt. De terugreis verliep voorspoedig en velen hadden goede herinneringen overgehouden aan die week op Ameland. De examens stonden voor de deur en er werd keihard geblokt. De eerste dag van de examens verscheen Tim echter niet en daardoor miste hij twee belangrijke examens. Toen ze er aan het eind van die dag over spraken met elkaar haalden Gerard en zijn clubje smalend hun schouders op maar de anderen waren echt bezorgd. Wijnand en Geert besloten om hem op te zoeken.
Vanwege de steeds weer oplaaiende ruzies thuis had Tim geen oog dichtgedaan en zich die ochtend dus verslapen. Met de school regelde hij dat hij in het tweede tijdvak de gemiste examens mocht overdoen.
Na het eerste tijdvak haalden de meeste leerlingen van Havo-5 opgelucht adem. Tim moest echter nog een keer opkomen en Wijnand bood aan om hem te helpen met de voorbereidingen daarvoor. En zo kwam het dat Tim op een warme middag eind mei bij Wijnand thuis was.
Nadat ze een lange tijd besteed hadden aan het leerwerk had Wijnand er genoeg van. Hij rekte zich uit en bemerkte de blik die Tim op hem wierp. Wijnand lachte. “Kijk je vaak naar andere jongens?”
“Ja, zo vaak als maar mogelijk is zonder dat anderen het merken.”
“Maar je keek ook net naar mij en zag dat ik het merkte.”
“Ja, maar met jou vind ik het toch anders.”
“Hoezo?”
“Ik heb het idee dat we gelijken zijn, Wijnand. Echt! Ik heb gewoon het gevoel dat jij ook van jongens houdt.”
Wijnand was even van zijn stuk gebracht en wist niet hoe hier een antwoord op te moeten formuleren. Inderdaad Tim had het goed geraden. Wijnand wist al jaren dat hij homo was. Meisjes deden hem geen moer. Jongens echter des te meer. Wijnand ging op het bed zitten en vroeg Tim of hij bij hem kwam zitten. Tim zette zich naast Wijnand. Voorzichtig legde deze zijn hand op de blote knie van Tim. Wijnand hoorde Tim diep zuchtten. “Vind je het een vreemd gevoel?”
“Ja, heel vreemd.” Langzaam begon Wijnand het been van Tim te strelen. Hij streelde van de knie tot aan de rand van zijn korte broek. Daarna deed hij hetzelfde met het andere been. Tim zuchtte hard en diep.
“Oh, Wijnand, dat voelt zo geweldig goed.”
Wijnand ging op de grond voor hem zitten en streelde nu beide benen tegelijk.
“Wauw, geweldig man!”
Wijnand ging weer naast hem zitten en streelde over zijn zwarte T-shirt. Hij voelde aan Tims tepeltjes en kneep er zachtjes in. Zuchtend trok Wijnand zijn handen terug. “Wil je het ook bij mij doen?”
“Ik denk niet dat ik dat durf,” zei Tim.
“Echt wel!” Wijnand pakte Tims hand en legde deze op zijn linkerbeen en begon de hand heen en weer te bewegen. Wijnand kreunde. Inderdaad het voelde geweldig. Wijnand liet de hand van Tim los en de jongen deed het werk nu alleen. Wijnand vond het heerlijk. Vooral toen Tim zijn hand over zijn kruis liet glijden. Zijn piemel reageerde meteen en begon hard te worden.
“Je wordt hard, man!”
“Ja, lekker hè!”
Tim knikte en kneep in het stijve lid. “Je hebt best een grote, vind ik. Wil je de mijne zien?”
Wijnand knikte.
Tim stond op en liet zijn korte broek en onderbroek naar beneden zakken. Hij stond in erectie en was erg groot.
“Wauw! En dan vind je dat ik een grote heb? Die van jou is veel groter, man.” Wijnand trok zijn sportbroek naar beneden en liet de zijne zien. Voorzichtig stak hij zijn hand uit naar de pik van Tim. Eventjes aaide hij hem.
“Vind je het goed dat ik morgen terugkom?” vroeg Tim plotseling.
“Ja natuurlijk, joh, graag zelfs.”
Tim trok zijn onderbroek en broek op en verdween zo snel dat Wijnand niet eens de tijd had om hem netjes uit te laten.
***
De volgende ochtend was Tim tegen tien uur weer terug. Wijnand was echter al fris gedoucht maar had bewust alleen maar een badjas aangetrokken en daarin gekleed deed hij de deur voor hem open.
“Ik heb je toch niet uit je bed gebeld, hè?”
“Nee hoor, maar zou je dat gedaan hebben dan was het nog geen probleem geweest. Kom binnen.”
Tim stapte naar binnen en liep achter Wijnand aan naar boven.
Wijnand sloeg zijn dekbed dicht en ging op het bed zitten.
Tim nam plaats op een stoel. “Zeg, over gistermiddag hè,” begon hij.
“Ja?”
“Heb jij er spijt van, want als dat zo is moeten we niet verder gaan hoor?”
Wijnand glimlachte. Hij stond op en liep naar Tim toe. Hij streelde hem over zijn wangen. “Nee, Tim. Ik heb nergens spijt van en wil nog veel meer lieve en leuke dingen met je doen. Tenminste als jij dat ook wilt!” Wijnand maakte de band van zijn badjas los en liet hem van zijn schouders glijden. Hij was al half stijf.
Tim nam hem meteen in zijn hand en begon er zachtjes aan te trekken.
“Niet te snel, Tim, ik wil nog lang niet klaarkomen.” Wijnand trok hem van zijn stoel omhoog en begon hem uit te kleden. Eerst zijn T-shirt en toen zijn korte broek en onderbroek. Toen ze naakt tegenover elkaar stonden, sloegen ze de armen om elkaar. Een siddering trok door hen beiden heen. Een heerlijk gevoel van genot en lust naar elkaar. Wijnand liet zich achterover op het bed vallen en trok Tim bovenop zich.
De jongen was al keihard en hij duwde zijn pik heen en weer tegen Wijnands onderbuik. “Oh, Wijnand, ik vind dit zo lekker zo met jou te zijn.”
“Ik ook. Ga je gang maar, doe met me wat je wilt.”
Tim begon tegen hem aan te rijden en na een paar minuten voelde Wijnand hoe Tims warme zaad tegen zijn buik aankwam. Het voelde lekker. Ze draaiden zich om en nu begon Wijnand tegen Tim aan te rijden. Ook hij kwam snel klaar. Dat ze kleefden van het sperma liet hen koud. Ze kropen dicht bijeen en Wijnand drukte kleine kusjes op Tims gezicht. Tim deed hetzelfde bij hem. Beiden vonden ze het heerlijk en genoten van de naakte aanwezigheid van de ander. Van leren kwam die dag niets meer. Ze bleven bijna de hele tijd op bed liggen. Laat in de middag pas ging Tim naar huis met een uitnodiging voor Wijnand om morgen bij hem langs te komen. Wijnand kon die avond niet in slaap komen. Steeds moest hij aan Tim denken. De tengere gestalte van de lichtblonde jongen met de donkerbruine ogen kwam steeds weer voor zijn ogen. Hij kende al zoveel plekjes van zijn lichaam maar wilde er nog zoveel meer ontdekken. Pas in de vroege ochtenduren dommelde hij wat in.
***
Klokslag tien uur stond Wijnand bij het hek voor de oprijlaan naar Tims huis. Hij drukte op de intercom.
“Ja??”
“Ik ben het, Wijnand.” Hij hoorde een klik en duwde het hek open. Met zijn fiets reed hij de oprit op. Een lange laan omgeven door bomen die het zonlicht behoorlijk filterden. Het was er koud en bedompt. Wijnand rilde. Pas toen het huis in zicht kwam, werd het weer wat lichter. Tim stond op het bordes te wachten en zwaaide naar hem. Wijnand zwaaide terug. Vreemd eigenlijk toch dat hij in zo’n korte tijd zulke plezierige gevoelens voor Tim had ontwikkeld. Ze hadden op school altijd wel goed met elkaar kunnen opschieten maar dit was heel iets anders. Tim leidde hem niet het huis in maar naar een theehuisje in de achtertuin. Wijnand zette zijn fiets tegen een boom en volgde Tim daarna naar binnen. Toen hij binnenkwam lag Tim spiernaakt op een groot tweepersoons matras op de grond.
“Kom je bij me liggen?”
Wijnand trok de deur achter zich dicht en draaide de sleutel in het slot om. Snel kleedde hij zich uit en legde hij zich naast zijn vriendje. Zo wilde hij Tim wel noemen. Hun handen gleden over elkaars lichaam en maakten dat ze behoorlijk opgewonden werden. Al snel stonden hun jongeheren overeind. Wijnand was van plan iets nieuws te proberen, iets dat hij eens in een seksboekje gezien had. Hij bracht zijn hoofd naar het kruis van Tim en trok zijn voorvel helemaal naar achteren. Hij likte met zijn tong aan Tims lul en liet hem eromheen glijden.
Tim kreunde hard.
“Wil je dat ook bij mij doen?”
Tim voegde de daad bij het woord en Wijnand waande zich in het paradijs. Een overheerlijk gevoel doortrok zijn lichaam. Hijzelf sloot zijn lippen rond de paarse eikel van Tim en liet diens pik naar binnen glijden. Tim deed hetzelfde bij hem. Wow, het was een en al genot dat Wijnand ervaarde. lang kon hij het dan ook niet uithouden. Met grote stralen schoot zijn sperma naar buiten en toen voelde hij ook het zaad van Tim komen. Vijf dikke stralen spoten in zijn mond. Wijnand verslikte zich hevig en moest hem loslaten. Ook Tim zat te kuchen en te hoesten. Toen ze bijgekomen waren vroeg Wijnand: “En vond je het lekker?”
“Heerlijk, we moeten alleen wat meer oefenen denk ik.”
Wijnand lachte hardop. “Ja, dat denk ik ook. Nog maar een keer dan?” Snel gaven ze zich weer over aan hun minnespel. De slappe, natte pikkies groeiden snel weer uit tot flink formaat en dit keer duurde het veel langer voor ze klaarkwamen. Ook wisten ze ditmaal te voorkomen dat ze zich vergaloppeerden in het zaad van de ander.
“Wow, Wijnand, ik vind je de allerliefste en leukste jongen die ik ken.”
“Zelfs leuker dan Geert?”
“Nou, dat nog niet want die behoort tot een buitencategorie.”
Speels gaf Wijnand hem een stomp. “Zeg dat ik echt de allerleukste ben anders moet je me nog een keer zuigen!”
“Och, geen probleem hoor. Maar kun jij wel zo vaak achtereen klaarkomen?”
“Wel zeker wel! Probeer maar!” Wijnand ging staan en Tim begon hem, op zijn knieën voor hem zittend, te pijpen en te likken. De van het zaad natte en slappe piemel werd al snel weer hard. De nieuwe lading liet lang op zich wachten maar kwam overduidelijk. Tim zoog alles naar binnen en en likte Wijnands lul helemaal schoon. De hele dag bleven ze in het theehuisje. Tim had gezorgd voor voldoende eten en drinken. Ze praatten heel veel en vooral over hun toekomstplannen. Wijnand wilde huisarts worden en Tim had het idee opgevat om zich te gaan richten op de architectuur.
De dag daarna was Wijnand weer bij Tim want zo’n leuke speciale plek als die had was bij hem thuis niet voor handen. Wijnand had een paar seksboekjes meegenomen en bloot op hun buik liggend bekeken ze de opwindende foto’s.
“Zou jij je ook durven laten neuken,” vroeg Tim.
Wijnand trok een bedenkelijk gezicht. “Ja, maar alleen als het prettig is.”
“Ja, tuurlijk. Als het pijn doet, moet je het ook niet doen. Maar je moet het dan wel eerst eens uitgeprobeerd hebben.”
“Bedoel je dat je mij zou willen neuken?”
“Nee, nog niet, joh. Laten we daar nog maar even mee wachten. Wat we nu doen is fijn genoeg toch?”
Wijnand knikte. Dat kon altijd nog wel.
Tim bracht zijn hoofd naar zijn kruis en begon hem te likken. Hij deed hetzelfde bij zijn vriend. Maar Tim deed meer. Hij liet zijn vingers door Wijnands bilspleet glijden en stimuleerde hem zo extra. Wijnand werd zo licht in het hoofd van genot dat hij helemaal vergat Tim te pijpen. Tim zag hoe zijn lijf trilde van genoegen en toen hij langzaam een natgemaakte vinger bij Wijnand naar binnen duwde, kromde deze zijn rug en slaakte hij een diepe zucht.
“Ohhh, wat heerlijk, Tim, ga door, ga door.”
Tim duwde zijn vinger steeds ietsjes verder naar binnen. Hij trok hem terug en bracht toen zijn wijs- en middelvinger samen naar binnen. Het ging prima. Hij zelf vond het een vreselijk geil gezicht om te zien hoe zijn vingers in Wijnand verdwenen. Het gekreun van Wijnand maakte hem zelf botergeil en met zijn andere hand begon hij zichzelf af te trekken. Wijnand kwam door het vingeren klaar en even later spoot Tim zijn zaad ook op Wijnands buik. “Is het een lekker gevoel?” wilde hij weten.
Wijnand was echter nog niet in staat om zijn gevoelens onder woorden te brengen. Hij kon alleen maar knikken. Tim ging naast hem liggen. Tijden lagen ze naast elkaar zonder iets te zeggen. Hun handen vouwden ze ineen.
Na verloop van tijd vroeg Wijnand of hij Tim ook mocht vingerneuken. Tim zag dat wel zitten en ging op handen en knieën voor Wijnand zitten. Eerst begon Wijnand zijn billen te strelen. Daarna liet hij zijn vingers door Tims spleet glijden waarna hij zijn gaatje begon te likken. Tim slaakte harde kreten. Het voelde ook zo verrekte goed. Zijn pik was hard en zijn ballen waren hoog opgetrokken. Toen Wijnand met een vinger naar binnendrong, spoot Tim meteen een lading af. Wijnand bracht zijn hand naar Tims lid en maakte zijn vingers met de spermaresten nat. Toen liet hij twee vingers tegelijk naar binnen gaan. Tim schreeuwde van plezier en riep dat Wijnand door moest gaan. Wijnand ging door, net zolang tot Tim voor een tweede keer klaarkwam. Vermoeid van het genieten lagen ze naast elkaar, de ogen dicht en de gevoelens van genot steeds weer opnieuw belevend.
“Waarom vind jij Geert eigenlijk zo’n buitengewoon mooie jongen?” vroeg Wijnand. Even bleef het stil.
“Die blonde krulletjes van hem, dat haar op zijn borst, buik, armen en benen. Vooral dat haar vind ik zo geil. Als hij een T-shirt aanheeft en bij zijn hals de haren al te zien zijn, krijg ik al een stijve,” antwoordde Tim.
“Ja, het is echt een gigantisch knappe jongen,” verzuchtte Wijnand. “Jammer eigenlijk dat hij op meisjes is.”
“Ja, want hij is vast een heel goede neuker. Hij heeft tenminste gigantisch goed gereedschap.”
“Oh, ja? Hoe weet jij dat?”
“Weet je nog wel, ik kijk altijd tijdens het douchen en ik kan je wel verzekeren dat Geert de allergrootste pik van alle jongens in onze klas heeft. En werkelijk het is een groot ding. Slap is hij al verrekte groot. Als hij stijf is, is hij zeker zo lang.” Met de wijsvingers van beide handen in de lucht geheven gaf hij de lengte aan.
“Denk je echt?”
“Ja, zeker. Duidelijk meer dan twintig centimeter schat ik. Zeker meer!”
“Mmmm, dat lijkt me best wel eens wat om die van binnen te voelen zeg!”
“Anders mij wel.” Ze draaiden zich naar elkaar toe en begonnen elkaar te zoenen. Kleine zoentjes maar toen Tims gezicht met geopende mond op Wijnand afkwam, wist hij wat er zou gaan gebeuren. Wijnand deed zijn lippen ook vaneen en hun tongen ontmoetten elkaar in een heftige tongzoen. Een nieuwe heerlijke ervaring.
***
De dagen daarna genoten Wijnand en Tim elke dag van elkaar. Geen dag ging er voorbij dat ze elkaar niet zagen. Toen de herexamens naderden werden ze beiden wat stiller. Tim toch wel wat zenuwachtig voor wat zou gaan komen en Wijnand liep over iets anders te bomen.
“Wat heb toch,” vroeg Tim.
“Niets, laat me maar.”
Dat zinde Tim echter niet en na een stoeipartijtje drong hij opnieuw aan. Wijnand liet echter niets los.
“Zeg het me maar als ik fout zit,” opende Tim zijn betoog. “Straks moeten we weer eventjes naar school, voor de diploma-uitreiking en zo en je wilt liever niet als mijn vriendje gezien worden! Klopt het?”
Wijnand keek hem met treurige ogen aan en sloeg ze van schaamte neer. “Ja, je hebt gelijk. Niet dat ik me schaam voor jou of zo of voor mijn eigen gevoelens maar ik ben er gewoon nog niet aan toe om van de daken te schreeuwen dat ik homo ben. Nog niet, nu nog niet. Ik heb nog wat tijd nodig. Wat we samen ontdekt hebben en gaan ontdekken vind ik prachtig, Tim, echt. Ik houd van je en denk over je als over mijn vriend maar ik wil nog niet dat iedereen het weet.”
“Nou ja, als je veel met me optrekt zullen ze al snel dingen gaan vermoeden denk ik.”
“Dat is hun zaak! Daar trek ik me geen snars van aan. Maar officieel bekend maken dat wij … iets hebben. Nee, daar heb ik het nog niet aan toe. Begrijp je het een beetje?”
“Ja. Ik vind het wel jammer maar begrijp het wel. Maar ik wil je niet verliezen, hoor je me!” Hij pakte Wijnand om zijn middel beet en duwde hem tegen het matras. “Je bent van mij! Alleen van mij!” Een nieuwe stoeipartij ontstond en als zo vaak eindigde die in een geweldige zaadlozing van beiden. “Zeg,” vroeg Tim, “zou Geert ook zo wild behaard zijn in zijn kontspleet? Wat denk je?”
“Vast wel. Hij is overal behaard volgens mij en dus daar ook wel. Jij nog niet, dat weet ik en ik zelf ook nog niet. En als het ooit komt, scheer ik het weg. Ik vind een kaal reetje voor mezelf veel leuker.”
Tim lachte.
***
De herexamens voor Tim en anderen kwamen en het verliep allemaal prachtig. Twee weken daarna kon de directeur alle 26 leerlingen van Havo-5 hun diploma overhandigen. Jan Vogelzang had, als mentor van de klas, de eer om een toespraak te mogen houden. De speech die hij al tijden thuis klaar had liggen had hij na de week op Ameland in de prullenbak kunnen gooien. Hij had de klas willen roemen om haar saamhorigheidsgevoel maar sinds Ameland was er duidelijk sprake van een breuk in de groep. De homogeniteit was ineens verdwenen na die bewuste donderdagmiddag. Hij wist zeker dat het incident dat Wijnand zei zelf opgelost te hebben er de oorzaak van was maar had niet willen twijfelen aan het verantwoordelijkheidsgevoel van de jongen door hem er weer naar te vragen. Het deed hem echter wel pijn om te zien dat een dergelijke groep toch ineens uiteen kon vallen. Des te meer pijn deed het hem dat hij niet dat vertrouwen bij zijn leerlingen had dat ze hem in vertrouwen hadden genomen.
Het examenbal was een groot feest. Leraren en leerlingen vierden tot in de kleine uurtjes het succes. Na het feest fietsten Wijnand en Tim samen terug naar huis. “Kom je morgen bij me langs?” vroeg Tim.
“Natuurlijk! Wat denk jij! Je weet toch dat ik je niet kan missen!” Hij zoende Tim op zijn mond. Hun tongen vonden elkaar en ze kusten elkaar hartstochtelijk. “Ik houd van je, Tim.”
“Ik houd ook van jou, Wijnand. Geert mag dan de allerknapste jongen zijn ik vind jou de allerliefste.”
“Tot morgen, Tim.”
“Dag, Wijnand.”
Wijnand stapte op zijn fiets en reed verder de lange weg naar huis. Thuisgekomen, poetste hij in de badkamer zijn tanden. Op zijn slaapkamer kleedde hij zich uit en nam niet de moeite iets aan te trekken. Het was warm zat en bloot kroop hij tussen de lakens. Zijn hoofd was nog maar net in het kussen gezakt toen er aan de voordeur gebeld werd. Wijnand reageerde niet. Maar toen de bel nog eens ging, sprong hij uit bed en trok zijn badjas aan. Op de overloop ontmoette hij zijn vader. Ze haalden hun schouders op en liepen samen naar beneden. Wijnands vader opende de deur. Hijgend en met zijn kleren verfomfaaid stond Tim op de stoep.
“Mag ik binnenkomen, alsjeblieft?” Vader en zoon lieten Tim binnen en Wijnand vroeg meteen wat er aan de hand was. Tim, keek naar Wijnands vader en deze begreep dat zijn aanwezigheid niet op prijs werd gesteld. Hij liep naar de keuken. “We gaan verhuizen,” zei Tim verontwaardigd.
“Shit!” reageerde Wijnand. “Maar dat hoeft toch geen probleem te zijn. We kunnen dan toch wel bij elkaar logeren en zo,” probeerde Wijnand het positief te bezien. Hij zag het beteuterde gezicht van zijn vriend. “Je gaat toch niet naar de andere kant van de wereld!”
Tim barstte in snikken uit en klemde zich aan Wijnand vast. “Jawel,” bracht hij er moeizaam uit, “mijn moeder en ik gaan naar Amerika. Ze gaat terug naar haar ouders en ik moet mee.”
Van pure onmacht drukte Wijnand Tim hard tegen zich aan. Bang dat hij hem zeer zou doen, liet hij hem echter snel weer los. “Zeg, dat het niet waar is!”
“Ik wou dat ik dat kon, Wijnand. Echt!”
De tranen rolden ook Wijnand over het gezicht nu. De werkelijkheid was te hard voor hem. Hij kon dit niet aan. Eindelijk had hij iemand met wie hij zijn diepste gevoelens kon delen en nu zou hij hem verliezen. Nee, dat mocht niet. Dat kon niet.
“Wijnand? Mag ik vanavond bij je blijven slapen. Ik wil niet terug naar huis.”
“Ik moet het even aan mijn vader vragen, wacht maar even hier.” Wijnand liep naar de keuken toe. Aan het gezicht van zijn vader merkte hij dat die alles gehoord had.
“Sorry, jongen, maar ik heb alles gehoord ik kan moeilijk hier gaan staan met mijn handen voor de oren.”
“Geeft niets, pap. Maar kan hij hier blijven vannacht?”
“Ja, maar ik wil wel dat zijn moeder ervan weet.”
“Zou jij haar dan willen bellen?”
Wijnands vader vond dat prima. Hij kreeg het nummer en toen Wijnand de keuken wilde verlaten zei hij: “Hé, Wijnand, neem het logeerbed op zolder samen maar. Dat slaapt wat gemakkelijker.”
Wijnand keek zijn vader verbaasd aan, draaide zich om en liep met Tim hand in hand naar de zolder toe. Het tweepersoonsbed stond daar, zoals altijd, gereed voor gasten. Tim kleedde zich uit en stapte in bed. Wijnand legde zich naast hem neer. Ze kropen dicht tegen elkaar aan.
“Hé, Wijnand, ik wil nu geen seks met je hoor. Ik wil je alleen maar heel dicht bij me hebben. Vind je dat goed?”
“Ja. Dat vind ik een uitstekend idee.” Heel lang lagen ze stil bij elkaar. Tims hoofd rustte op de borst van Wijnand. Zachtjes begon Wijnand te praten. “Tim. Ik vind het verdomde vervelend dat je weg moet, man. Ik had echt het gevoel dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven. Dat we echt een stel werden.”
“Ja, ik ook! Jij bent voor mij de eerste geweest met wie ik ook maar iets heb gedaan, Wijnand, en ik zal het nooit vergeten! Geloof me!” De tranen rolden opnieuw uit hun beider ogen. Snikkend nestelden ze zich dicht tegen elkaar aan. Wijnand was ondanks de consternatie te moe om wakker te blijven en langzaam vielen zijn ogen dicht. Tim bleef echter klaarwakker. Allerlei gedachten spookten door zijn hoofd. Toen hij de kerkklok van het dorp zes uur hoorde slaan, stapte hij voorzichtig uit het bed om Wijnand niet wakker te maken. Hij trok zijn kleren aan en ging op de stoel bij het tafeltje zitten. Uit zijn broekzak haalde hij het A4-tje waarop het examenlied stond dat ze gisteren met elkaar hadden gezongen. Op de achterkant begon hij te schrijven.
---
Allerliefste Wijnand,
Van jou weggaan op deze manier is de best mogelijke manier. Afscheid nemen kan ik niet zo goed. Ik zou kapot gaan en dat wil ik jou en mijzelf niet aandoen. Als ik nu zo naar je kijk zie ik een lieve glimlach op je gezicht en ik hoop dat dat komt omdat wij zo veel voor elkaar zijn gaan voelen. Ik was jouw vriend en jij de mijne.
Ik zal je nooit vergeten, lieve Wijnand, omdat jij mijn eerste bent geweest.
Kusjes,
Tim
PS. Ik laat je mijn adres nog wel weten maar voel je niet verplicht me te schrijven. Doe me geen beloftes die je niet na kunt komen.”
---
Wordt vervolgd …
Reacties zijn van harte welkom op de site waar dit verhaal legaal geplaatst is maar ook via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk
©Lucky Eye, augustus 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.