zondag.
“Au” Riep ik keihard. Mijn hoofd bonsde gigantisch van alle alcohol die ik weer eens tot mij genomen had.
Ik voelde wat warms tegen me aan en langzaam deed ik mijn ogen open om te kijken wie er nu weer naast me lag. Met een schorre stem zei ik hallo en begroette ik mijn bedpartner die ik niet meer herkende door vermoedelijk de tequila die ik had gehad.
Heel vrolijk groette de jonge jongen mij en begon gelijk te kwebbelen over de leuke avond die hij gehad heeft. Zo gezellig!.
Ik probeer na te denken en te herinneren hoe het ventje heette, maar ik kan er niet opkomen.
Gelukkig ben ik thuis en spreek ik hem aan met schatje wil je koffie, zodat ik bij hem wegkan.
Terwijl ik de dekens van me afgooi zie ik dat ik poedelnaakt ben. Ik schud eens een paar keer nee in mezelf en loop naar de kast om een schone boxer te pakken. Eenmaal aan ga ik koffie zetten en eens overdenken hoe ik hier nu weer in belandt ben.
27 jaar oud en nog steeds van die kleine rukkertjes meenemen naar huis voor makkelijke seks.
Wat gaat er mis met me? Waarom kan ik niet eens een beetje serieus worden in mijn leven?
Dapper als ik ben op Zondagochtend met een brakke harses geef ik de jongen koffie en verzoek hem vriendelijk zo snel mogelijk mijn huis te verlaten. De jongen is een beetje van me geschrokken, maar snapt de hint.
Ik zoek naar mijn telefoon om te kijken of ik nog meer dingen heb gedaan met mijn zatte kop. Een bericht ontvangen. Mijn moeder die meedeelt dat ze om half drie verwacht dat de koffie klaar is.
Ik kijk op de klok en zie dat het twee uur is en dat ik dus moet opschieten. Mijn moeder kennende is ze eerder en ik zal mezelf toch wel een beetje representatief voor de dag moeten komen. Ik kijk eens rond en zie dat ik mijn huisje ook nog wel wat mag opkuisen na een heel weekend vol feest.
Net nadat ik 2 minuten onder de douche sta, gaat de deurbel. Ik vloek keihard in mezelf omdat ik weet dat mijn moeder nu al voor de deur staat. Even heb ik de gedachte om te doen of ik niet thuis ben, maar ik weet dat mijn moeder toch niet weggaat voor ik de deur heb opengedaan. Ik droog mezelf snel af en loop naar de huiskamer om mijn kleren aan te doen.
Telefoon. Ook nog. Ik loop er naar toe en zie dat mijn moeder me belt. Geïrriteerd neem ik op en zeg dat ik er aan kom.
“Daar belde ik niet voor jongen, ik wou afbellen. De auto heeft een lekke band en je vader loopt weer eens lekker ouderwets te prutsen en het schiet niet op.” zegt mijn moeder boos.
Blij als ik ben dat ik daar in ieder geval voor vandaag af ben, loop ik naar de deur om te kijken wie er staat. Het is die jongen.
“Wat moet je?” vraag ik hem een beetje onvriendelijk, maar met een stem die het alweer wat beter begint te doen.
“Ik heb mijn telefoon laten liggen en die heb ik nodig” gromt de jongen.
Ik laat hem binnen en samen lopen we de huiskamer op zoek naar de telefoon.
Nu ik hem zo eens bekijk in het volle daglicht is het nog wel een lekker ding ook.
“Kan je hem vinden?” vraag ik hem. Geïrriteerd kijkt hij op en geeft me een snauw.
Terugdenkend aan half uurtje eerder kan ik het wel begrijpen en probeer ik toch wat goed te maken en vraag hem of hij nog een bakje koffie wil.
Hij kijkt me nu enigszins verbaast aan en vraagt me of hij mijn telefoon mag gebruiken om zichzelf te bellen. Ik stem er mee in en loop naar de keuken om een bakje koffie in te doen.
Ik ga op de bank zitten en vraag hoe hij heet.
“Ik heet AJ en hoe heet jij eigenlijk?”
Verbaasd reageer ik door te zeggen dat mijn naam Niek is. Ik laat me niet uit het veld slaan en vraag hoe oude hij is.
“Zeventien en jij? Reageert hij weer op mij.
“Ik ben 23” lieg ik tegen hem. “Dat is stom gister zij je nog dat je 19 was en dat geloofde ik ook al niet, maar ik was gewoon geil.”
Ik voel me nu dus gebruikt door een puber. Boos, kansloos en wanhopig zijn nu de woorden die door mijn hoofd schieten.
“Vond je het gezellig gisteravond?” vraag ik aan AJ.
“Best wel eigenlijk en vanmorgen toen je wakker werd vond ik het ook nog wel komisch, maar ik snapte niet waarom je in een keer zo bot tegen me moest doen.” Zei AJ, terwijl die inmiddels zijn telefoon ook weer had gevonden.
“Mijn moeder zou om half drie langskomen en dan heb ik altijd even stress.”
“Waar is ze nu dan?”
“Ze hebben een lekke band en komen dus niet”
De deurbel gaat weer. Niks vermoedend loop ik naar de voordeur en zie ik de kont van mijn vader in de taxi om af te rekenen en mijn moeder die me op dat moment om mijn hals vliegt.
Hallo jongen hoe is het met je is de standaard begroeting van mijn ouders.
Niet wetend waar ik het zoeken moet en wetend dat AJ nog boven zit, probeer ik een excuus te verzinnen dat een collega van het werk op visite is.
Mijn moeder staat inmiddels in de huiskamer om AJ tegen te komen en de arme jongen de hemd van het lijf vraagt. Hij kan aardig tegen de spraakwaterval van mijn moeder op en neemt er de tijd voor.
Vreemde gewaarwording. Een jongen die een nacht bij je in bed heeft gelegen en waarvan je net een minuut of 10 zijn naam weet en mijn moeder, die geen goed woord over heeft voor de manier waarop ik mijn leven probeer in te delen. Het feit dat ik op een kleine flat woon, dat ik nog geen relatie heb, dat ik maar een simpele ober ben, hebben geen goed gedaan voor de reputatie die ik bij mijn moeder heb.
Mijn vader daarentegen snapt me wel en vind alles prima. Wijs als hij is en mijn moeder kennende loopt hij gelijk door naar de keuken om een bakje koffie te pakken.
“Hehe, daar ben ik wel aan toe” roept mijn vader. En ik snap de hint en vlucht ook de keuken in.
Dan hoor ik de deur dichtgaan en snap ik dat AJ weg is. Mijn moeder komt de keuken binnen en zegt tegen me dat ze het een leuke jongen vindt. “Leuke collega heb je” zegt ze een beetje te sarcastisch.
De middag gaat traag voorbij en uiteindelijk gaan ze weer naar huis. Ik besluit naar de snackbar te gaan om wat eten te halen.
Daar aangekomen kom ik een paar vrienden van met tegen die daar zitten te eten.
“Kom je erbij zitten?” Vraagt Hans aan me. Lui als ik ben om naar huis te lopen en dan ook nog een afwas te doen, stem ik in.
Hans is samen met zijn vriendin Jolande op pad en het begint me te dagen dat ik ze gister ook nog ergens in een kroeg tegen kwam.
“Was wel gezellig hé gister,” zegt Jolande met een grote grijns en een knipoog naar me. Ik word rood en weet niet wat te zeggen als op dat moment net Hans iets te hard vraagt of ik die gozer nog een beetje gescoord had. Ik voel me nog rooier worden en knik voorzichtig ja.
Na het eten besluit ik maar eens te overdenken waar ik mee bezig ben en ga een stukje lopen. Ik loop naar het sonsbeekpark en ga op een bankje zitten.
Tegenover staan een paar stoertjes met hun scooters een beetje belangrijk te doen. Ik probeer ze te negeren, maar op dat moment herken ik AJ ertussen.
“Blijft deze dag zo’n martelgang” mopper ik in mezelf. De jongens, die met zijn vijven zijn komen er aan lopen en ik voel de nattigheid al hangen. Van die fijne Arnhemse homeboys. Die gaan me pakken denk ik bij mezelf.
Maar op het punt dat ze bij me zijn lopen ze allemaal door, behalve AJ die tegen me zegt dat ik een berichtje heb.
Verbaasd pak ik mijn telefoon en open het bericht. “Vanavond zelfde tijd, zelfde kroeg?”
Stilletjes hunker ik alweer naar een biertje en de gedacht om dat met dat knaapje te doen, besluit ik ja te knikken.