Criminele acties: Deel 1.

Plaats hier je eigen verhalen.
Gesloten

Hoe vond je dit deel gaan?

Super.
0
Geen stemmen
Goed.
0
Geen stemmen
Redelijk.
0
Geen stemmen
Slecht.
0
Geen stemmen
 
Totaal aantal stemmen: 0

Peter Pan
Berichten: 5
Lid geworden op: di 27 okt 2015, 16:25
Vul het getal in: 123
Locatie: Rotterdam

Criminele acties: Deel 1.

Bericht door Peter Pan » wo 18 nov 2015, 22:48

Hey, hier ben ik weer met een nieuw verhaal dat ik zeker wil afronden. Ik hoop dat dit verhaal een topper word en uiteraard is kritiek ook welkom.

Alexandro (Alex) is een doodgewone Italiaanse jongen van 17 met een donkerbruin kuifje en een lichtgebruinde huid, dat in het het hart van Nederland woont in een dorpje genaamd; Vlietburg, voor een tiener dat geen baan heeft heeft hij het erg luxe thuis door de baan van zijn vader, Hij en zijn vader hebben vaak een meningsverschil maar kunnen het vaak toch goed met elkaar vinden. Toen Alex 13 was ging het niet goed daar dus zijn zijn ouders gescheiden en is hij met zijn vader naar Nederland gegaan omdat het beter was voor "zaken".

Wat is dit?

Ik druk op de rode stopknop in en voor in de bus gaat een rood licht branden. Na de chauffeur bedankt te hebben loop ik de bus uit. Na een paar minuten sta ik voor mijn huisdeur ik maak de deur open en loop naar binnen en doe de deur achter mij dicht en al snel word ik begroet door onze huishoudster Linda. "Hey! Daar is mijn kleine jongen weer hoe was het op school?". Vroeg ze terwijl ze me een knuffel gaf, eigenlijk is ze net een tweede moeder voor mij omdat ik haar ook zolang ken.
"Het ging goed net als altijd, Luke was vandaag wel jammer genoeg ziek". beantwoord ik.
"Awhh, zeg hem maar dat ik hem beterschap wens".
"Ja zal ik doen!". glimlach ik naar haar.
"Ik kan vanavond echter niet langskomen, mijn zoon heeft een belangrijk voetbalwedstrijd, dus ik heb je eten al voor je gemaakt je eten ligt in de koelkast". ze geeft een knipoog en een kus op me wang en loopt dan de deur uit. "Alweer het huis voor mij alleen dus". zeg ik in mezelf lichtjes teleurgesteld, ik ben tenslotte al gewend dat ik vaak alleen thuis blijf. ik loop naar de keuken en doe de koelkast open en ik snap nu waarom Linda een knipoog gaf naar mij ze heeft gewoon mijn lievelings eten gemaakt. Lasagne. Glimlach ik. Ik eet alles op en loop dan naar boven en poets mijn tanden en daarna naar mijn bed. Ik plof neer en val gelijk al in slaap.

"Papa, waar ben je?". ik staar voor me uit en zie hem daar staan, ik ren naar hem toe om hem te knuffelen maar hij verdwijnt weer. Ik draai me om en zie hem weer voor me staan, "Papa, blijf hier alsjeblieft". Smeek ik, het leek alsof mijn vader iets wou zeggen maar het enige wat eruitkwam was, "Alex".

Ik schrik wakker en zit recht overeind in me bed. "Wat wilt mijn vader zeggen". Met dit vraag loop ik naar de badkamer om te douchen. Voor een jongen van 17 ben ik niet zo groot geschapen met een pik van 15cm als hij stijf is maar dat maakt me helemaal niet uit. Ik was me wat onder de douche en droog me dan af ik doe mijn spijkerbroek aan met een zwart shirt & vestje, schoenen aan. Als ik op mijn horloge kijk zie ik dat het heel laat is en ren ik ook snel richting de bushalte waar ik net de bus kan vinden ik stap in en bedank de chauffeur voor het wachten en loop dan naar achter waar ik op een stoel ga zitten en nadenk over de droom die ik vandaag had gekregen.

Ik zie Luke en de rest al staan en loop naar hun toe.
"Hey, Alex," begint hij, ‘jij bent zeker vroeg.’ ik glimlach maar en loop naar de les omdat de bel inmiddels al af was gegaan. de lessen tot de grote pauze waren leerzaam ookal zat ik de helft van de tijd ergens anders met mijn gedachten. Ik loop in de richting van de aula en zie ineens uit mijn ooghoek Miguel bij de hoofdingang. Miguel werkt voor mijn vader als assistent ik schat hem rond de 20 maar ik heb het hem nog nooit gevraagd ik kom hem ook niet vaak tegen. "Meekomen, nu", roept hij wat geërgerd. Ik besluit hem maar te gehoorzamen en loop naar buiten terwijl ik Luke met een vragend gezicht achterlaat. we lopen richting een zwarte Caddilac Miguel gebaard me om in te stappen maar ik stribbel eerst tegen totdat ik mijn vader in de auto hoor schreeuwen, "Alex instappen, nu!". Ik stap in en zit dan tussen mijn vader en Miguel in. "Papa wat gebeurt er?". Vraag ik om de stilte te verbreken maar ondertussen loopt er zweet van mijn voorhoofd af.
"We gaan even een paar dingen regelen" zei papa alleen maar, ik keek Miguel vragend aan maar die gaf een blik dat aantoonde dat ik het van mijn vader moet horen.

Waarom word ik zomaar van school afgehaald, zou school dit weten? en de grootste vraag van allemaal; Wat doet papa hier?
Is you somebody's baby? if you ain't boy what we gon' do?

Gesloten