VAKANTIE 2001
Een verhaal van Lucky Eye
Disclaimer:
Dit verhaal is niet gebaseerd op feiten. Elke overeenkomst met gebeurtenissen, personen, plaatsen en tijden berust dan ook op toeval.
Deel 4
dinsdag 7 augustus (vervolg):
Halfnaakt, mijn overhemd hing nog om mijn schouders en mijn sokken zaten nog aan mijn voeten, zat ik op de grond. Totaal verslagen en niet wetende wat ik zou moeten doen. De eenzaamheid raakte me genadeloos. Net als toen ik afgelopen vrijdag alleen thuis gekomen was, wist ik dat ik dit niet wilde. De telefoon rinkelde maar ik liet hem gaan. Op de grond voor de bank bleef ik zitten en na een voor mij eeuwig lijkende tijd ging ik apathisch op zoek naar de knopen. Zo kroop ik door de huiskamer. De telefoon rinkelde nogmaals en na geruime tijd nogmaals. Ik had, zo had ik het idee, ze allemaal gevonden en hield ze stevig in mijn hand geklemd.
woensdag 8 augustus:
Opnieuw ging de telefoon. Ik wilde hem niet opnemen. Ik was alleen en op zoek naar een uitweg uit mijn misère. De telefoon bleef onophoudelijk rinkelen. Woest liep ik naar het apparaat toe en rukte de stekker uit de wand. In zakte opnieuw op de grond ineen en besloot dat ik een leven zonder Casper niet wilde. Nee, dan kon ik nog beter… Inderdaad dan verkoos ik liever de dood. Gesterkt door deze redenatie richtte ik me op en liep naar de keuken. Ik hoorde de deurbel maar ook daar reageerde ik niet op. Voor het medicijnkastje overwoog ik welke middelen ik het beste kon gebruiken. Ik had genoeg oude medicijnen die ik kon gebruiken voor mijn uitweg maar zou ik het ook durven?
Na lange, pijnlijke overwegingen was ik bereid om er echt een einde aan te maken. Een leven zonder Casper of alleen wilde ik niet. Ik vond het rot voor degene die me zou vinden maar er was gewoon geen andere oplossing. Met de verkozen pillen in de ene en een glas water in de andere liep ik terug naar de bank. Ik zag de koplampen van een auto die de oprit opdraaide maar deed niets. Opnieuw de deurbel en een hevig gebons. Toen hoorde ik hoe het slot werd omgedraaid.
Bertha stormde gevolgd door de buurvrouw de kamer binnen. “Stop, niet doen!” gilde ze en meteen sloeg ze mij de pillen en het glas water uit de handen. De buurvrouw schrok waarschijnlijk van mijn halfnaakte aanblik en begon meteen de pillen en de scherven van het glas bijeen te zoeken. Bertha duwde me op de bank en begon me te knuffelen. In haar warme aanwezigheid kwamen eindelijk mijn emoties los. Bittere tranen schreide ik en als een klein kind liet ik me door haar troosten. Ze bekommerde zich niet om mijn naaktheid en koesterde me. De buurvrouw kwam aangelopen met mijn badjas en samen lieten ze mij deze aantrekken. Opnieuw jankte ik. Toen ik na tijden eindelijk uitgehuild was en weer wat bij zinnen kwam, merkte ik dat de buurvrouw verdwenen was en dat Bertha voor ons beiden een mok koffie had ingeschonken.
“Gaat het weer wat?”
Ik knikte.
“We waren vreselijk ongerust, man! Je nam maar niet op. We hebben toen de buurvrouw gebeld en die is voor ons gaan kijken maar je reageerde ook niet op de deurbel. Toen ze ons terugbelde ben ik meteen hiernaar toe gekomen. Wat is er gebeurd?”
“Casper is weg,” snotterde ik.
“Wat is er dan gebeurd? Nee, wacht. Ik wil gewoon alles weten. Vertel me alles vanaf jullie eerste ontmoeting.”
Verbaasd keek ik haar aan. “Alles?”
“Ja, alles. Ik wil proberen me een compleet beeld te maken van jullie beiden. Het kan gewoon niet dat jullie uit elkaar zijn! Jullie passen zo verrekte goed bij elkaar! Ik heb nooit een stel gezien dat beter bij elkaar past als jullie.”
“Nou, niet dus, hè!”
“Jawel, en daarom wil ik alles weten.”
Hortend en stotend begon ik mijn verhaal zoals jullie dat ook hebben kunnen lezen. Ik was zo nauwkeurig mogelijk en waar ik te snel ging, bracht Bertha me met enkele korte vragen weer terug op het juiste spoor. De dorpsklok sloeg vier uur in de ochtend en nog was ik niet geheel en al klaar met vertellen. Bertha bleef echter aandachtig luisteren. Een half uur later ongeveer besloot ik het verhaal met de gebeurtenissen van de afgelopen avond. Het vertrek van Casper.
“Oké, en wat nu?”
“Hoe bedoel je wat nu?”
“Ben je echt van plan er een eind aan te maken of probeer je hem terug te winnen?”
Ik haalde mijn schouders op.
“Ja, daar heb ik niets aan, Vincent Waelbers! Word wakker man! Je zult iets moeten doen!”
“Oh ja, en waarom dan?”
“Je houdt van die jongen, vertel mij wat. Ik heb nog nooit iemand zo verliefd gezien als jij!”
Langzaam brak een glimlach door op mijn gezicht. “Ja, ik houd van hem maar er is een obstakel in onze relatie die ik niet uit de weg kan gaan!”
“Dat kun je wel. Jij houdt van hem en hij heeft, voor zover ik dat kan beoordelen en je mij verteld hebt, diverse keren laten zien dat hij van jou houdt…”
“Alleen hij zegt het NIET!” schreeuwde ik.
“Nee, en daar zul jij dus over heen moeten stappen. Was er niet ooit eens een wijze man die tegen een onzekere jonge vent zei ‘…blijf af en toe gewoon eens gek doen zonder er bij na te denken’?” Ze stopte even en wachtte tot het muntje viel. “Nou?”
Ik herkende de woorden en wist in welke betekenis ik ze gebruikt had.
“Toe, Vincent, word wakker. Die woorden gelden niet alleen maar voor hem maar zeker ook voor jou! Je mag spontaniteit niet om zeep helpen door principes. Principes zijn prachtig maar mogen je nooit tot een willoze slaaf maken. Jij bent een goed mens, Vincent. Ik weet het! Je doet anderen niet bewust kwaad en de regel die jij hanteert hoef je niet te gebruiken als schild om je achter te verschuilen. Laat hem je ware gevoelens zien en handel er naar! Jij houdt van hem en hij, ik weet het zeker, houdt ook van jou! Zonder het te zeggen, Vincent!”
“Maar ik wil zekerheid, Bertha! Ik wil niet opnieuw tien jaren verspelen aan een relatie die geen kans van slagen heeft!”
“Zekerheid zul je nooit krijgen, Vincent. NOOIT. En zeker niet door die paar stomme woordjes. Zekerheid moet je jezelf verschaffen of leren te leven met de onzekerheden die er zijn.”
Tranen welden op achter mijn ogen en opnieuw liet ik ze stromen. Hoe had ik zo stom kunnen zijn! Waarom moest een ander dit mij vertellen en de ogen openen? Waarom had ik het Casper zo moeilijk gemaakt!
“En wat nu…” drong Bertha opnieuw aan.
“Ik wil hem terug.”
“Oké,” zei ze, “zo ken ik je weer.” Ze klapte me op de schouders. “Ga je straks meteen naar, waar woont hij eigenlijk?
“Groningen, maar ik weet bij god niet waar!”
“Telefoongids op je PC!”
We liepen naar mijn kantoor en startten het programma op. Maar jammer genoeg voor ons veel te veel Van Egmonds in die stad.
“Wacht, ik heb het nummer van Julia, zijn zus.” Zonder er bij na te denken dat het midden in de nacht was, tikte ik haar nummer in. Een slaperige stem meldde zich. “Hé, Rob, met Vincent, sorry dat ik je op dit stomme tijdstip bel maar is Julia in de buurt.” Waarschijnlijk lag ze naast hem want meteen hoorde ik haar stem. “Sorry Julia maar ik moet weten of Casper goed thuis gekomen is.”
“Ja, maar wel behoorlijk van de kaart. Wat is er gebeurd? Hij wilde tegen mij niets zeggen!”
Ik legde haar alles uit en gaf ook meteen aan dat alles, als het aan mij lag, weer goed zou komen. “Maar ik weet niet waar jullie wonen?” Julia lachte zachtjes en gaf me het adres. We namen afscheid en ik legde neer.
“Wanneer ga je?” vroeg Bertha.
“Meteen!”
“Nee! Ben jij helemaal gek geworden! Geen sprake van! Je gaat eerst douchen en daarna het ontbijt opeten dat ik intussen klaar zal maken. Hup naar boven!”
Ik liet me door haar commanderen en friste heerlijk op van het verkwikkende water. Keurig gekleed kwam ik even later naar beneden. Het was inmiddels zes uur en in de keuken rook het heerlijk. Bertha had een geweldig ontbijt klaargemaakt met geroosterd brood, een eitje en alles er op en er aan. Ik kuste haar op haar voorhoofd en bedankte haar voor haar goede zorgen.
“Daar heb je toch vrienden voor, Vincent!”
“Natuurlijk, dat is wel zo maar toch bedankt. Als je niet op tijd gekomen was …”
“Daar hebben we het nooit meer over begrepen! Deze afgelopen nacht heeft voor mij nooit bestaan.”
Ik gaf haar een nieuwe kus op haar voorhoofd. Gezellig babbelend ontbeten we. Maar voordat ik wegging moest ik toch nog wat praktische zaken regelen. Mijn klanten bijvoorbeeld! Bertha zou de eersten opvangen hier in huis en de anderen die later op de dag kwamen afbellen.
“En de andere dagen?”
“Hoezo andere dagen!”
“Zeg, zou je niet eens rustig de tijd nemen om alles goed met Casper door te praten en uit te werken?”
Natuurlijk ze had gelijk. De klanten zouden een tijdje geduld moeten hebben met hun psycholoog. Die had eerst de handen vol aan zichzelf en het regelen van zijn eigen leven. En ironisch genoeg realiseerde ik me dat er geen patiënten op mijn lijstje stonden waarvan ik het vermoeden had dat ze zichzelf wat aan zouden doen als ze het even zonder mij moesten stellen.
Om zeven uur zat ik in de auto en reed met een gerust hart weg, wetende dat alles in vertrouwde handen was bij Bertha. De rit verliep voorspoedig alleen vlak bij Assen en de stad Groningen had ik te maken met de ochtendspits. Om kwart over negen parkeerde ik mijn auto op een parkeerplaatsje vlak bij Caspers huis. Ik moest een klein eindje teruglopen en beklom toen de trapjes voor het huis. Ik belde aan en wachtte gespannen af. Als vanzelf ging de deur open en achterin de gang zag ik mevrouw Van Egmond zitten in haar rolstoel.
“Kom binnen, ik had je verwacht.”
Ik liep naar haar toe en boog me naar haar voorover om haar hand te schudden. Zij pakte me echter bij mijn schouders en drukte een zoen op mijn beide wangen. “Nu weet ik, dat alles weer goed komt.” Ze reed voor me uit naar de zitkamer en bood me een stoel aan. “Natuurlijk wil je zo snel mogelijk naar Casper maar eerst wil ik even met je praten als je het goed vindt.”
“Natuurlijk,” antwoordde ik.
“Was het echt zo moeilijk? Ik had al voorspeld dat het niet gemakkelijk zou zijn maar was het echt zo moeilijk!”
“Ja, maar dat lag niet aan Casper alleen. Ik had een groot obstakel opgeworpen in onze kennismakingsperiode en wilde van geen wijken weten totdat iemand mij de afgelopen nacht de ogen opende. Nu weet ik dat ik grote fouten heb gemaakt. De schuld van onze tweevoudige scheiding ligt niet zozeer bij Casper als wel bij mezelf.”
“Kom kom, nou moet je jezelf niet de schuld van alles geven. Casper heeft verteld dat hij de reden is geweest van die eerste breuk.”
“Heeft hij al met je gepraat?”
“Natuurlijk. Als je zoon in zo’n ontredderde toestand thuis komt, wil een moeder eerst praten.” Ze had gelijk.
“En wat vindt u?”
“Ik denk dat je nu maar naar boven moet gaan.”
Ik stond op maar was zo onzeker als wat. “Denkt u dat ik het weer goed kan maken bij hem?”
Ze glimlachte. “Dat moet je zelf maar uitzoeken.”
Ik glimlachte naar haar terug en nadat ze mij gezegd had welke kamer van Casper was, liep ik naar boven. Het huis was enorm maar de aanwijzingen waren duidelijk geweest en zonder moeite vond ik waar ik moest zijn. Voorzichtig klopte ik op de deur. Daarna ietsjes harder maar er kwam geen reactie. Ik duwde de klink van de deur naar beneden en opende de deur op een kier. Ik keek naar binnen en zag mijn vriend op zijn buik in zijn bed liggen. Ik stapte de kamer binnen, sloot de deur achter me en liep op het bed toe. Het dekbed bedekte zijn bovenlijf niet en hij had een arm onder zijn hoofd gevouwen. Op zijn wang zag ik de sporen van tranen. Ik wilde hem niet wakker maken en nam daarom plaats op de stoel naast het bed. Langzaam gleden de minuten voorbij. Plotseling bewoog de klink van de deur opnieuw. Julia stak haar hoofd om de deur en toen ze mij zag, kwam ze naar binnen. Ik deed mijn vinger voor mijn mond en wees op Casper. Op haar tenen kwam ze naar me toegelopen.
“Maak je hem niet wakker,” fluisterde ze in mijn oor toen ze bij me was.
“Nee, laat hem nog maar wat slapen.” Julia drukte een kus op mijn wangen en ik keek haar vragend aan.
“Welkom in de familie.”
“Maar…”
“Het komt vast wel goed nu.” Op haar tenen verdween ze weer.
Toen zij de deur sloot, zag ik dat Casper langzaam zijn ogen opende. Hij knipperde wat tegen het licht dat door de gordijnen kwam en opende zijn ogen toen helemaal.
“Hallo, wat doe jij hier?”
Ik opende mijn mond maar even kwam er helemaal geen geluid. Moest ik gaan praten? Moest ik het uitleggen? Of wilde ik hem gewoon in mijn armen nemen en met hem vrijen? Maar ik moest eerst wel weten natuurlijk of hij me nog wel wilde. “Ik ben gekomen om mijn excuses te maken. Om je te zeggen dat ik spijt heb van dat het uhh, allemaal zo gelopen is als het gelopen is.” Dit was helemaal niets voor mij. Meestal zit ik nooit om woorden verlegen maar dit keer lukte het me amper om me verstaanbaar te maken. Ik vond het vreselijk moeilijk. “Ik had zo graag gehad dat het allemaal anders was gegaan maar… zo is het nou eenmaal niet gegaan en het spijt me vooral vreselijk geweldig dat ik jou daarbij bezeerd heb.”
“Je zult het zelf ook niet gemakkelijk hebben gehad gisteravond en vannacht.”
“Nee, dat heb ik ook niet en ik ben echt heel dankbaar dat ik nog een kans heb om mij te verontschuldigen bij jou.” Met grote vragende ogen keek hij me aan. “Nee, dat zal ik je nu niet gaan uitleggen dat moet wachten. Ik wil je nu alleen maar vragen of je me nog terug wilt hebben. Of ik weer je vriend mag worden.”
“Is dit een goed teken voor je?” Hij sloeg zijn dekbed op.
Ik knikte en begon me uit te kleden waarbij ik ervoor zorgde dat ik mijn ogen niet van zijn prachtige lichaam afhield. Hij was zo mooi, zo ongerept en ik was vast van plan hem nu niet alleen met woorden te laten merken dat ik van hem hield. Af en toe floot hij naar me en toen ik geheel bloot was, stapte ik bij hem in bed. Ik was door en door koud maar hij liet het toe dat ik me aan zijn machtig mooie en bovenal warme lichaam laafde. Mijn handen gleden over zijn rug en door zijn haren. De zijne zochten ook een weg over mijn lijf. Zijn heerlijk warme handen gaven me al snel een behaaglijk gevoel. De doodsangst van die nacht was volledig verdwenen. “Casper, ik houd van je en voordat je zegt ‘ik weet het’ zal ik je ook laten zien dat ik verder met je wil gaan. Niet om een prestatie neer te zetten maar om je te laten zien dat ik echt van je houd!”
“En je principes dan?” vroeg hij heel serieus en heus niet plagerig of om te kwetsen.
“Mijn principes overtreed ik hiermee echt niet. Ik houd van jou, ik wil een relatie met jou en daarom bewijs ik je mijn liefde. En nu wil ik niet meer praten, althans voorlopig niet.” Ik drukte mijn lippen op de zijne om een eventueel weerwoord te smoren. Mijn tong speelde tegen zijn opeen gesloten lippen aan en wachtte tot hij me toegang verschafte tot zijn warme mondholte. Toen hij me binnenliet kreunde hij vreselijk. Zijn lijf drukte hij nog steviger tegen het mijne. Ik voelde al zijn contouren en was me bewust van die vreselijk harde penis van hem. De tongzoen deed ons beiden ontvlammen. Als gevaarlijk licht ontvlambaar materiaal stonden we meteen in lichterlaaie. We braken de eerste af maar vervolgden meteen met een tweede terwijl onze handen ook hun verkennend werk deden. Toen ik hem eindelijk afbrak, liet ik mijn tong langs zijn stoere, massieve kaaklijn naar zijn oor glijden waar ik een heerlijk spel met zijn lelletje en zijn oor zelf speelde. Hij steunde gigantisch en duwde zijn stijve tegen mijn onderbuik. Ook zijn andere oor kreeg een bewerking en zachtjes riep hij dat ik door moest gaan. Mijn tong gleed door zijn hals en mijn handen volgden. Ik likte en streelde hem waar ik hem maar kon raken. Zijn tepeltjes maakte ik eerst lekker nat om er vervolgens speels in te bijten. Mijn tong ging verder terwijl mijn handen ieder een tepeltje onder hun hoede namen.
“Ahhh, heerlijk, oh god, wat zalig Vincent, ga door, ga door, ik kom al haast, man!”
Door dat laatste liet ik me echter niet weerhouden hem heerlijk te verwennen. Zou hij spuiten dan moest dat maar gebeuren. Ik zou gewoon doorgaan. Hij kon vast wel vaker dan één keer klaarkomen. Mijn tong raakte vlak voor zijn navel al het topje van zijn jongeheer. Speels gleed ik erover heen en likte het voorvocht weg. Via de brede schacht vervolgde ik mijn weg naar zijn heerlijk dikke, kale ballen. Ik likte eraan en nam ze toen een voor een in mijn mond. Ze verstrakten meteen en kropen hoog op in zijn balzak. Inderdaad er zou weinig voor nodig zijn om hem nu klaar te laten komen. Ik liet ze in en uit mijn mond glippen en af en toe beet ik er zachtjes in. Toen ging ik weer terug naar boven. Ik plaatste mijn hand om zijn dikke pik en sloot mijn lippen rond zijn dieppaarse en vreselijk dikke eikel. Hij veerde op en terwijl onze blikken elkaar kruisten zag ik de intens liefdevolle maar ook smachtende blik in zijn ogen.
“Oh, Vincent, heerlijk, maak me klaar!”
Zeker dat was ik van plan. Ik zoog zijn stang diep in mijn keel naar binnen. Helemaal tot aan de wortel zonk hij weg in mij. Ik genoot van de heerlijk smaak van zijn jongenstamp en te zien aan de verheerlijkte blik op zijn gezicht genoot hij ten volle van het heerlijke gevoel dat gepijpt worden nu eenmaal geeft. Maar ik realiseerde me terdege dat het voor hem zijn eerste keer was. Ik voelde de spanning toenemen en liet hem iets naar boven komen opdat zijn zaad me niet rechtstreeks in de keel zou glijden. Ik wilde weten hoe hij zou smaken.
“Ohhh, kut! Ik kom, ik kom!”
Hij probeerde mijn hoofd weg te duwen maar ik wilde alles van hem hebben. Met grote dikke stralen spoot hij zijn witte spul in mij. Ik slikte en bleef slikken om het weg te werken. Toen hij eindelijk ophield met spuiten, strekte ik me over hem uit en duwde ik mijn mond op de zijne. Zijn tong woelde meteen door mijn mondholte en hij kon zijn eigen zaad proeven. Hij kreunde en ik kreunde. Een heerlijk geil moment. Een moment van intense beleving van elkaars lichaam. Een moment dat nooit voorbij zou mogen gaan.
Nadat we elkaar een tijdje zo bemind hadden, maakte ik me op voor de ultieme liefdesdaad. In mijn beleving tenminste. En voorzover ik kon nagaan ook de zijne. Had hij me gisteravond niet gesmeekt om hem te nemen? Om hem de mijne te maken? Ik pakte zijn heupen beet en draaide hem op zijn buik.
“Vincent …”
“Nee, zeg maar even niets.”
“Vincent, ik wil dat je weet …”
“Stt!” suste ik hem. Met mijn handen streelde ik over zijn brede, goed gespierde schouders. Ik gleed naar beneden in de richting van zijn verleidelijke, ronde billen en liet mijn handen er over heen gaan. Gekreun van zijn kant. Ik liet mijn vinger wat verkennend werk in zijn bilnaad uitvoeren en zijn gekreun werd heviger.
“Vincent, als je niet wilt, hoeft het niet. Ik weet dat je van me houdt! En Vincent …”
Ik drukte mijn mond op de zijne om zijn gepraat te onderbreken. “Niet met woorden meer, Casper, alleen nog maar met daden.” Mijn tong die zo-even nog met de zijne had gevochten in ons erotisch spel liet ik nu door zijn spleet glijden. Op en neer ging hij om hem heerlijk nat en soepel te maken. Ik boog diep over hem heen en duwde zijn konthelften uiteen om een goede blik te kunnen werpen op zijn aars. Wauw, een prachtig, roze gaatje had hij. Helemaal kaalgeschoren en maagdelijk. De aanblik zorgde ervoor dat ik zo mogelijk nog harder werd. Ik drukte mijn tong tegen zijn gaatje en duwde hem zover mogelijk naar binnen. Casper kromde zijn rug, veerde omhoog en slaakte een vloek van ingespannen verlangen. Ik maakte mijn wijsvinger nat in mijn mond en bracht hem langzaam bij hem naar binnen. Gekreun was zijn reactie. Ik liet twee vingers samen naar binnen glijden en opnieuw alleen maar gekreun. Hij voelde gelukkig geen pijn dus! “Jongen, ik ga je nemen,” fluisterde ik in zijn oor. Als het zeer doet moet je het me zeggen dan stop ik meteen. Ik zal zo voorzichtig mogelijk zijn maar ik wil je een echte man maken. NU! Ik pak even een condoom.” Hij reikte naar mijn arm en pakte me beet.
“Nee, Vincent! Geen condoom! Jij bent de enige die dit ooit bij mij zal mogen doen! Ik wil geen condoom! En weet dat ik …”
Verder liet ik hem niet komen want ik duwde mijn eikel door zijn sluitspier heen. Eventjes gilde hij hard. Ik wachtte op wat er komen zou. Zijn ademhaling ging gehaast maar toen het weer rustiger ging, duwde ik langzaam verder naar binnen. Het ging gemakkelijker dan ik had gedacht. Heel voorzichtig ging ik met kleine stootjes dieper in zijn donkere grot naar binnen. Regelmatig nam ik de tijd om hem aan het gevoel van mij in hem te laten wennen. Hij kreunde en zweette. “Gaat het?” vroeg ik.
“JA, JA, het is een overheerlijk gevoel, Vincent.”
“Doet het zeer?”
“Nee, een klein beetje in het begin maar nu niet meer. Ga alsjeblieft verder. Ik wil je diep in me voelen. Neuk me! Maak me de jouwe!”
Weer diezelfde woorden. Blij dat het goed ging, ging ik verder en begon wat onstuimiger op zijn billen te stoten. Na een tijdje klapten mijn ballen tegen zijn billen. Ik zat er helemaal in. Voldaan bleef ik op hem rusten en fluisterde hem in zijn oor dat ik er helemaal in zat.
“Echt?”
Ik bevestigde het en zei hem dat ik hem nu zou gaan neuken.
“Ohh, jaa, toe maar, toe maar.”
Ik vertelde hem echter ook dat hij moest aangeven als het niet prettig was. Hij knikte. Ik trok me zover als mogelijk terug en stootte toen in een keer terug naar binnen. Hij kreunde met open mond.
“AHHHHHHHH! God, wat heerlijk! Ga door! Ga door, man!”
Opnieuw deed ik het en daarna bleef ik doorgaan. Zijn aanmoedigingen deden mijn bloed koken. Ik hoorde zijn stem niet meer alleen nog maar het suizen van mijn eigen bloed in mijn orgen. Wild beukte ik in zijn kontje, hem en mijzelf het grootst mogelijke plezier verschaffend dat maar mogelijk is.
“Ik kom! Ik kom!” riep ik.
“JAAA, spuit me vol! Laat me je zaad voelen!”
En met een paar grote stralen, maakte ik hem de mijne.
“Vincent, IK HOUD VAN JE!” schreeuwde hij luidkeels.
De tranen sprongen me in de ogen. Ik trok me uit hem terug en nam hem in mijn armen. Ook hij huilde en liet zijn tranen stromen. Ik kuste hem en knuffelde hem en hield hem dicht tegen me aan. “Rustig maar, alles is nou toch goed?” zei ik met tranen in mijn stem.
“Ja, Vincent, alles is goed!” zei hij huilend tegen mijn borst. “Ik ben zo blij met je maar wil je nog zoveel vertellen.”
“Wil JIJ praten?” Ik kreeg een stomp en moest lachen en huilen tegelijk.
“JA, IK WIL PRATEN!”
Ik lachte naar hem en drukte een kus op zijn lippen om vervolgens het dekbed over ons heen te trekken.
“Vincent, ik ben zo verschrikkelijk blij met je maar moet je eerlijk bekennen heel lang onzeker over je geweest te zijn. Daarom wilde ik zo graag dat je met me vrijde. Wilde ik dat je me nam. Al vanaf die eerste echte ontmoeting bij de Geul. Weet je nog? Had ik het gevoel dat als jij bij mij klaarkwam je al mijn onzekerheden zou wegnemen. Alsof het een soort van rituele daad was. In de tent na onze fietstocht hoopte ik dat je me zonder mijn toestemming zou neuken alleen maar om van die onzekerheden af te kunnen komen. Maar jij, jij was te lief, en naar later bleek ook te veel gebonden aan je principes. Maar het was niet eerlijk van mij om je voor die keuze te stellen. Ik had niet bij je weg mogen gaan maar inderdaad met je moeten praten. Als ik eerder …”
“Zeg het niet. Laten we het erop houden dat we beiden fouten gemaakt hebben. Ook ik! Hield ik je niet voor op die eerste avond dat je bij mij was wezen koffiedrinken dat principes mooi zijn maar niet alle spontaniteit mogen wegnemen?”
Hij knikte.
“Ja, en ik, grote lul die ik ben, paste dat niet toe op mezelf. Hield mijn eigen principes hoger dan de spontaniteit. En ook dat, lieve Casper, had te maken met onzekerheid. Ik voelde me zo verschrikkelijk eenzaam en alleen en toen ik jou trof, wist ik vanaf moment nummer één dat jij het voor mij was! Maar bovenal wilde ik die zekerheid. Wilde ik horen dat je van mij hield. Wilde ik die woordjes horen. Net als bij jou dus iets van een ritueel. Met die woordjes zou je van mij zijn! En nee, dat ging dus niet op. Onzekerheden horen nu eenmaal bij ons leven. Daar ben ik nu van overtuigd. Ik heb voor jou gekozen, Casper, met alle onzekerheden die op onze toekomstige weg liggen. En met jou kan ik ze aan. Ik wil geen zekerheden, ik wil alleen maar jou.”
“Ja, ik ook. Mijn onzekerheden zijn nog lang niet weg, hoezeer ik dat ook gehoopt had maar ik wil van jou zijn en met jou verder in dit leven. Hoe groot mijn twijfels misschien ook nog mogen worden, één ding weet ik zeker: dat ik met jou mijn leven wil delen en met jou alles aan zal kunnen.”
“Amen,” zei ik zachtjes en beiden barstten we in lachen uit.
Zachtjes werd er op de deur geklopt. “Binnen!” riep Casper. Met een volgeladen dienblad in haar hand kwam Julia de kamer binnen.
“Ik dacht dat jullie wel honger zouden hebben!” Ik keek Casper aan maar voordat ik iets kon zeggen kreeg ik een por in mijn zij.
“Ja, dank je, Julia,” antwoordde Casper. Meteen daarop verliet ze de kamer weer. We lieten het ontbijt nog even voor wat het was en kropen weer dicht tegen elkaar aan elkaar beminnend. “Zeg, ben je nou wel een top of niet?” wilde Casper weten.
“Ik ben geen top!” antwoordde ik pertinent. “En daarom wil ik straks heel graag dat jij ook mij de jouwe maakt.”
“Maar ik kan dat nog niet! Heb dat nog nooit gedaan!”
“Nee, maar als je het nooit doet, zul je het ook nooit leren. Eén keer moet de eerste zijn, lieve Casper, en ik wil het heel erg graag.” Ik kuste hem op zijn mond en mijn tong was al snel weer in druk duel met zijn tong. Onze lichamen raakten weer verhit en al snel zette ik me op knieën en ellebogen op het bed. Zo wilde ik door hem geneukt worden. Hij verkende mijn bilnaad met zijn tong en vingers en daarna instrueerde ik hem wat te doen. Het ging uitstekend. Soepel en snel gleed zijn lange pik bij mij naar binnen. Hij kwam snel klaar maar dat vond ik helemaal niet erg. Zijn zaad in mij als ritueel, zoals Casper mij net had beschreven, maakte dat ik enorm emotioneel werd. Ja, nu was werkelijk alles goed. Ik was de zijne en dat was het enige dat telde.
“Huil je?"
Ik knikte alleen maar.
"Was het zo slecht? Ja, hè?"
“Nee, jongen," schoot ik in de lach. "Het was goed! Ik vond het heerlijk. En bovendien dat wat jij verwoordde over een zaadlozing in iemand als een ritueel, dat spreekt me heel erg aan. Vandaar even mijn tranen.”
”Dat zeg je er maar om!”
“Nee." Meer woorden wilde ik er niet aan besteden omdat ik geen zin had in een discussie over dit onderwerp.
“Volgens mij ben ik een echte bottom.”
“Zeur niet, Casper!” We kropen in elkaars armen en al snel waren we beiden in dromenland.
Heel laat in die middag werden we pas wakker. Het ontbijt stond er wat verpieterd bij maar we aten het zo goed als het ging toch nog op. We kleedden ons aan en achterop de fiets bij Casper reed ik de stad in. Bij een juwelier zochten we een paar mooie ringen uit en lieten daarin de datum van die dag graveren. De dag waarop wij echt elkaars geliefden waren geworden.
Tante Emma (sorry Emma) stapte die donderdag niet in Zwolle uit maar reed door naar Groningen. Caspers moeder had haar via mij uitgenodigd en ze bleef tot en met diens verjaardag in Groningen. Ook Bertha, Anouk, Marije en Tineke kwamen die zondag om het verjaarsfeest bij te wonen en zo waren we allemaal één grote familie. Op maandag vertrokken Casper en ik voor veertien dagen zon naar Hawaï. Hij had mogen uitzoeken waar we heen gingen en was heel zeker van zijn zaak geweest.
En nu, nu is het bijna half november en gaat het uitstekend met ons. Ons liefdesleven is prachtig. Casper is beslist geen echte bottom want hij vindt het heerlijk om mij vaak te nemen. Mijn tuin ligt er prachtig bij maar wat veel belangrijker is, is dat wij echte zielsverwanten zijn. We praten wat af samen en vergeten daarbij regelmatig de tijd zodat het vaak al veel te laat is om nog samen uitgebreid seks te hebben. En voor een vluggertje gaan we niet! Tenminste meestal niet. We hebben een relatie gebaseerd op bewustzijn.
Ik heb mijn praktijk wat ingekort zodat ik op de dinsdagmiddag naar Groningen kan gaan om ’s avonds bij mijn vriend te zijn. Op woensdagochtend rijd ik dan weer terug naar huis. Om en om zijn we de weekends in Groningen of in Dalfsen. De afgelopen herfstvakantie was hij bij mij. Beiden kijken we uit naar de tijd dat we voorgoed hele dagen bij elkaar kunnen zijn maar Casper zal eerst zijn studie moeten afmaken. Hij weet nog niet precies wat hij na dit jaar wil gaan doen maar stiekempjes hoop ik dat hij een studie kiest die hij in Zwolle kan gaan volgen. Dan kan hij bij mij komen wonen. We passen uitstekend bij elkaar. Bertha heeft volkomen gelijk gekregen. Een beter bij elkaar passend stel is er niet.
Het diepe geheim van die allerdonkerste nacht in mijn leven heb ik echter nog steeds niet onthuld aan Casper maar ik heb het gevoel dat hij dat allang geraden heeft.
EINDE
Reacties zijn welkom via de site of via mijn e-mailadres: lucky_eye2@yahoo.co.uk
© Lucky Eye, januari 2015 (gereviseerde versie)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de houder van het auteursrecht.
lucky_eye2@yahoo.co.uk