Het forum van oliversverhalen.nl

Later dan gebruikelijk heb ik eindelijk deel 20 kunnen lezen. Nachtmerries is iets verschrikkelijks. Het kan een mens compleet slopen. En vaak kun je pas tegen de ochtend weer in slaap komen en kost het je een groot deel van de dag. Gelukkig heeft Richard Jocelyn om zijn gedachte ten kunnen spuien. ...

Een hoofdstuk dat volledig wordt opgevuld door 'n dialoog. Nog nooit eerder tegengekomen. Van andere schrijvers weet ik dat dialogen schrijven als heel moeilijk wordt ervaren. Sfeer omschrijven gaat gemakkelijker af. Daar heb jij blijkbaar geen last van. Volgens mij is het ook een unicum dat een hoo...

Lucky Eye, jij hebt het me moeilijk gemaakt! Normaliter reageer ik spontaan na het lezen op jouw hoofdstuk. Nu moest ik toch hierover nadenken. De methode van werken van Jocelyn ken ik niet. Als voormalig hulpverlener ken ik diverse methode's om iemand tot een gesprek te ondersteunen. Maar dit? Het ...

Natuurlijk meteen hoofdstuk 17 gelezen. Verwachte emotie, toch heftig om te lezen. Opgekropte woede moet er uit. Ook heel frappant dat Richard weigert om de woorden "vader" en "moeder" te gebruiken. Dit zit dus heel diep bij hem. Toch heb ik het gevoel dat er nog veel meer verborgen zit in Richard. ...

Oliver, voor sommige zaken hoef je jezelf niet te verantwoorden. Afscheid nemen van en dierbare kost tijd en energie. Dat snapt iedereen die dit is overkomen. Gelukkig staat niemand hier op het forum op stuk- of uurloon. Nergens staat er geschreven dat iemand binnen een bepaalde tijd 'n product moet...

Als Noord-Brabander heb ik meer affectie met het Vlaams dan met het Noord-Nederlands. Ook wij maken een onderscheid tussen spreektaal en schrijftaal. Ik denk dat dit in elke streek voorkomt. En zelfs in Vlaams-België zijn er verschillen. Niks mis mee, want een taal die leeft, verandert met de tijd. ...

Deel 15 eindigt met een joekel van een cliffhanger, maar deel 16 mis ik de aansluiting hierop. Citaat: "'Oh ja, dit moet ik je in elk geval nog vertellen over Stan,' zei Richard nadat zijn woordenstroom was opgedroogd. 'Het is belangrijk.'" Wat is dat "dit"??? Ik kan me niet voorstellen dat hij na d...

Wow, als goedmakertje voor het lange wachten een extra lang deel 15. Ik klaag niet meer, Lucky Eye!!! Deel 15 is een voortzetting van het gesprek tussen Max en Richard. Hoewel het gesprek met Jocelyn nog moet plaatsvinden, blinkt dit deel al behoorlijk uit in psychologie. Max probeert zo goed mogeli...

Inmiddels deel 4 gelezen, Amerxic. Het blijft heerlijk om dit te lezen. Volop aandacht voor details en dialogen. Niet gehaast en toch prettig leesbaar. Als Brabander heb ik absoluut geen probleem met het Vlaamse dialect. Het geeft soms meerwaarde aan het verhaal. Langzaam maar zeker groeien ze naar ...

Met een blij gevoel zag ik dat vandaag alweer een nieuw deel was geplaatst. Niet verwacht, maar toch gehoopt! 3 Gebroken ribben. Toe maar. Dat wordt afzien voor Richard. Hij heeft duidelijk hulp van anderen nodig. Gelukkig dat Dean Drummond en Edith dit opvangen, met steun van Nancy, Nathan en welli...